Σύμφωνα με έρευνες, το 2%-6% (περίπου 6.4 με 11 εκατομμύρια άνθρωποι) των ενήλικων Αμερικανών βλέπουν εφιάλτες στον ύπνο τους τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων υποφέρει από εφιάλτες και αναζητά τρόπους για να απαλλαγεί από αυτούς.
Είναι δύσκολο για όσους δεν βλέπουν εφιάλτες να καταλάβουν το τρομακτικό βίωμα. Φανταστείτε να ζείτε μια τρομακτική εμπειρία κατά την οποία η καρδιά σας χτυπά δυνατά, έχετε δυσκολία στην αναπνοή και κάποιες φορές δεν μπορείτε να κουνηθείτε. Τρομακτικές εικόνες από το όνειρο μπορεί να σας κυνηγήσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και να σας προκαλέσουν άγχος. Κάποιες φορές τα όνειρα είναι τόσο άσχημα που δεν θέλουμε καν να κοιμηθούμε και αντιστεκόμαστε την υπνηλία μας όσο το δυνατόν περισσότερο.
Το θέμα είναι ότι όσοι πάσχουν από εφιάλτες, ίσως υποφέρουν χωρίς λόγο. Ο κόσμος πολύ συχνά δεν λέει στους γιατρούς ότι έχει κακά όνειρα και αν το κάνει οι γιατροί μπορεί να μη γνωρίζουν όλους τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
Το πρώτο πράγμα που έχετε να κάνετε είναι να δείτε ένα ειδικό ύπνου και να σας εξετάσει καθ όλη τη διάρκεια της νύκτας. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη εφιάλτη. Τραυματικές εμπειρίες, κληρονομικότητα, ουσίες και άλλες διαταραχές του νευρολογικού συστήματος μπορούν να προκαλέσουν εφιάλτες.
Ένας αποδοτικός τρόπος αντιμετώπισης των εφιαλτών είναι σύμφωνα με τη θεραπεία IRT, να πάρετε την πιο τρομακτική εικόνα από το όνειρό σας και να τη μεταμορφώσετε σε κάτι αστείο που δεν θα σας τρομάζει πια. Με το να φανταζόμαστε την τρομακτική εικόνα ή σενάριο του ονείρου ως κάτι άλλο λιγότερο τρομακτικό, αυτόματα ο εγκέφαλός μας το ξεπερνά.
Υπάρχουν ακόμη και κάποιες αποτελεσματικές φαρμακευτικές αγωγές οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν άμεση ανακούφιση από τους εφιάλτες. Ωστόσο όπως όλα τα φάρμακα έχουν κι αυτά συνδεθεί με διάφορες παρενέργειες με τη μακροχρόνια χρήση και θα χρειαστεί φυσικά πρώτα να συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Όπως και να ‘χει, είναι πάντα καλύτερο να αντιμετωπίσετε τα άσχημα όνειρα κατά μέτωπο και όχι απλά να τα κατευνάσετε για κάποιο καιρό. Άλλωστε, στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχουν μικρότεροι ή μεγαλύτεροι ψυχολογικοί παράγοντες που δημιουργούν αυτή την άσχημη εμπειρία.
Patrick McNamara, καθηγητής Νευρολογίας