Χιλιάδες Αμερικανοί κάτω των 25 ετών πέφτουν θύματα traffiking στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. Δεν υπάρχουν ακριβή νούμερα για τον αριθμό αυτών των νέων, αλλά εκτιμάται ότι ξεπερνούν τις 29ο.000. Οι προβληματικοί οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες στη Νεβάδα, σε συνδυασμό με τη λάγνα κουλτούρα του Λας Βέγκας, καθιστά την περιοχή ως ένα από τα χειρότερα μέρη για να πέσει κανείς θύμα trafficking, σύμφωνα με ομάδες προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και ακτιβιστές.
Το Al Jazeera, σε αφιέρωμά του, παρουσιάζει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την ιστορία της Angela που την πρώτη φορά που πωλήθηκε για σεξ, δεν αναζητούσε δουλειά. Ήταν μόλις 20 ετών και καθόταν με τον αδελφό της κάτω από τα φανταχτερά νέον φώτα της λεωφόρου Tropicana του Λας Βέγκας. Τα δύο παιδιά από την Χαβάη ήταν άστεγα εδώ και λίγες εβδομάδες. Τότε ένας άντρας σε ένα φορτηγό σταμάτησε και πρόσφερε στον αδελφό της 50 δολάρια, υποθέτοντας ότι ήταν ο προαγωγός της. Της ζήτησε να πάει μαζί του. Ήταν απρόθυμη και φοβισμένη, αλλά ένιωθε υποχρεωμένη. «Δεν είχαμε φαγητό ή χρήματα και αυτός ο τύπος μας τα προσέφερε. Δεν νομίζω ότι είχα άλλη επιλογή», λέει η Angela.
Όπως και πολλοί νέοι που πέφτουν θύματα traffiking στο Λας Βέγκας, η Angela είχε έρθει στην πολιτεία της Νεβάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες για να κάνει μια νέα αρχή. Είχε όνειρο να γίνει τραγουδίστρια όταν αγόρασε στα 18 της αγόρασε ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή από την Χαβάη στη Νεβάδα. Πριν έρθει στο Λας Βέγκας, δεν είχε συναντήσει τον ετεροθαλή αδερφό της, αλλά είχε αρχίσει να γράφει σε αυτόν όταν ήταν στη φυλακή. Έφτασε στην περιοχή την χρονική περίοδο που απελευθερώθηκε, σε μια περίοδο που πήγαινε μαζί με τους φίλου του να κάνουν στριπτίζ σε κλαμπ για να βγάλουν τα προς το ζην. «Άρχισαν να λένε ότι ήθελαν να βγάλουν λεφτά μαζί μου, αλλά δεν ήξερα τι σήμαινε αυτό, απλά έκανα αυτό που μου έλεγαν για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε», ανέφερε στο Al Jazeera. Ο φαύλος κύκλος σεξουαλικής κακοποίησης συνεχίστηκε μέχρι που τελικά την πούλησε για σεξ.
Όταν το σύνθημα «Ό,τι συμβαίνει στο Λας Βέγκας, μένει στο Λας Βέγκας» δημιουργήθηκε πριν από περισσότερα από 15 χρόνια, βοήθησε στην οριστική μετάλλαξη της πρωτεύουσας των τυχερών παιχνιδιών. Αν και το Λας Βέγκας δεν ανήκει σε μια από τις 10 πόλεις της Νεβάδας όπου η πορνεία είναι νόμιμη, τα παράνομα στριπ κλαμπ και τα νομικά κενά, όπως για παράδειγμα ότι οι πελάτες πληρώνουν για το χρόνο μιας γυναίκας αλλά όχι το σεξ, δημιουργούν ένα τοπίο αρκετά θολό σχετικά με το θέμα. Οι αξιωματούχοι εκτιμούν ότι περίπου 30.000 συνοδοί εργάζονται παράνομα στο Λας Βέγκας, ενώ μόνο 1.000 εργάζονται στα μέρη που η πορνεία είναι νόμιμη.
Η Tanya Smith άρχισε να εκδίδεται για πρώτη φορά όταν ήταν 15 ετών στο Σαν Ντιέγκο το 2000. Όταν ενηλικιώθηκε μετακόμισε στο Λας Βέγκας και άρχισε να χορεύει σε μαγαζιά, όπου κατάλαβε ότι ο χορός και το traffiking συχνά συνδυάζονται. «Όταν χόρευα, τα περισσότερα από τα κορίτσια που δουλεύαμε μαζί είχαν προαγωγούς. Όλες διαφημίζονταν στο διαδίκτυο στο Backpage», ανέφερε χαρακτηριστικά. Η Smith θυμάται καλά πως οι προαγωγοί την έπεισαν να αρχίσει να εκδίδεται. «Τις περισσότερες φορές σου έλεγαν πως δεν πουλάς σεξ, αλλά τον χρόνο σου. Παράλληλα πάντα υπενθύμιζαν πόσο καλός είναι ο μισθός», πρόσθεσε.
Ο Arash Gafoori, διευθυντής της Ένωσης για τους άστεγους νέους (NPHY), συμφωνεί. «Δεν είναι μόνο οι διαφημιστικές πινακίδες για τα στριπ κλαμπ. Υπάρχουν φορτηγά που κάνουν βόλτες στις γειτονιές με τεράστιες διαφημίσεις που γράφουν “Μόνος απόψε;”. Αυτά τα πανταχού παρόντα σημάδια μαρτυρούν τη βιομηχανία του σεξ», λέει ο Gafoori.
Οι πλούσιοι του καζίνο και η φτωχή κουλτούρα
Εκτός από την κουλτούρα, υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες κάνουν τα πράγματα χειρότερα για τους νέους και ιδανικά για τους προαγωγούς. Τα τελευταία 20 χρόνια, η Νεβάδα γνώρισε ταχεία αύξηση του πληθυσμού, καθιστώντας την μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πολιτείες στη χώρα. Ωστόσο, η περιοχή επλήγη ιδιαίτερα από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και από τότε κατατάσσεται στις χειρότερες περιοχές της χώρας για τα ποσοστά που σχετίζονται με την ανεργία και τη στέγαση.
Σύμφωνα με το αμερικανικό τμήμα Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης (HUD), η περιοχή της Νότιας Νεβάδας έχει το τρίτο υψηλότερο ποσοστό αστέγων στη χώρα και οι δείκτες συνεχώς χειροτερεύουν. Επιπλέον, βάσει των στοιχείων για τους νέους, ο αριθμός των παιδιών που δηλώνουν άστεγοι αυξήθηκε από περίπου 9.000 το 2013-2014 σε σχεδόν 11.000 τη σχολική χρονιά 2016-2017. Η Νεβάδα κατατάχθηκε επίσης μεταξύ των χειρότερων περιοχών για το ποσοστό της νεολαίας που ζει στους δρόμους αντί σε καταφύγια ή μεταβατικά προγράμματα. Ειδικότερα, το εν λόγω ποσοστό ανέρχεται στο 80%. Ο Gafoori αναφέρει ότι το πολιτικό τοπίο και η φορολογική δομή του κράτους καθιστούν τα πράγματα πιο δύσκολα, καθώς οι χαμηλοί κρατικοί φόροι της Νεβάδα τους αφήνουν λίγους πόρους για την αντιμετώπιση του προβλήματος. «Η έλλειψη στέγης συμβαίνει σε αυτά τα παιδιά κατά τη διάρκεια μιας πραγματικά διαμορφωτικής περιόδου. Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η σωματική και ψυχική τους ανάπτυξη. Αυτά τα άτομα συνήθως δεν έχουν οικογένεια και συνεπώς αποτελούν εύκολη λεία για όσους θέλουν να τα εκμεταλλευτούν», προσθέτει ο Gafoori.
Παρόλο που δεν υπάρχει επίσημη έρευνα που να δίνει στοιχεία για τον αριθμό των άστεγων νέων που είναι θύματα traffiking στις ΗΠΑ, για τους ακτιβιστές και τους κοινωνικούς λειτουργούς η σχέση είναι αναμφισβήτητα ισχυρή. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι ένας στους τρεις άστεγους νέους πέφτουν θύματα traffing μέσα στις 48 πρώτες ώρες που θα μείνουν στον δρόμο. Ο Lenore Jean Baptiste, ένας κάτοικος του Λας Βέγκας που συντονίζει τώρα το πρόγραμμα καθοδήγησης της NPHY για τους άστεγους, λέει ότι η προηγούμενη κακοποίηση που πολλοί νέοι έχουν βιώσει ήδη, «ανοίγει την πόρτα» και στους προαγωγούς. Εκτιμάται μάλιστα ότι το ποσοστό αυτών των ατόμων φτάνει το 80%. Αυτό ισχύει και για την Angela και για τη Smith. «Τους πλησιάζουν προαγωγοί λέγοντας τους ότι “θα σας φιλοξενήσω και θα σας ταΐσω, άλλωστε ήδη βιάζεστε”. Αλλά το λένε με πιο γοητευτικό τρόπο, φυσικά», λέει ο Gafooi.
Πολεμώντας σε μια δύσκολη μάχη
Παρόλο που η NPHY εργάζεται σκληρά για να βοηθήσει αυτά τα άτομα να αλλάξουν δρόμο, το προσωπικό συχνά αισθάνεται ότι είναι δύσκολο να κερδηθεί η μάχη κατά των προαγωγών. Οι ίδιοι οι διακινητές είναι επίσης συχνά νέοι. Σύμφωνα με τον NPHY, η μέση ηλικία ενός προαγωγού στη Νεβάδα είναι μεταξύ 17 και 27. Αυτό του δίνει ένα άλλο πλεονέκτημα, καθώς μπορούν να προσεγγίσουν πιο εύκολα τα θύματα τους.
Οι προαγωγοί ψάχνουν να βρουν τα θύματα τους στις πανεπιστημιουπόλεις και τα μέρη όπου συχνάζουν έφηβοι, σύμφωνα με το NPHY. Πολλές φορές παριστάνουν ότι είναι κι αυτοί άστεγοι και ψάχνουν τρόπους για μια καλύτερη ζωή. Ο Kathi Thomas-Gibson, διευθυντής των κοινοτικών υπηρεσιών για την πόλη του Λας Βέγκας, λέει ότι η πόλη «ασχολείται σε διάφορους τομείς για να καλύψει τις ανάγκες των συστημάτων εξυπηρέτησης των νέων». Προσθέτει ότι «η πόλη έχει μεγάλο αριθμό ασυνόδευτων ανηλίκων στους δρόμους και εργαζόμαστε για να τους βοηθήσουμε μέσα από μια σειρά υπηρεσιών και προγραμμάτων».
Σημειώνεται, ότι το 2013, το κράτος ψήφισε ένα νόμο που αύξησε τις κυρώσεις για τα άτομα που εκδίδονται, ιδιαίτερα τα παιδιά. Σύμφωνα με το γραφείο του γενικού εισαγγελέα του κράτους, η αστυνομία του Λας Βέγκας έχει διασώσει περισσότερα από 2.220 θύματα εμπορίας του σεξ από το 1994 και πολλά από αυτά ήταν παιδιά.
Μια δεύτερη ευκαιρία
Η Angela εκδιδόταν για πέντε χρόνια και τονίζει πως ήταν παγιδευμένη. «Ήταν πρόβλημα το γεγονός ότι δεν είχα δουλειά, φαγητό, σπίτι ή κάποιον για να με βοηθήσει, έτσι εγκλωβίστηκα και συνέχισα να το κάνω», λέει. Το 2014, βρισκόταν με ένα πελάτη σε ένα μοτέλ και όταν τελείωσε τη δουλειά κάλεσε τον αδερφό της να μείνουν μαζί τη νύχτα. Σύμφωνα με την την μαρτυρία της, ο αδελφός της την έδεσε, της κάλυψε τα μάτια και την χτύπησε με ηλεκτρικό καλώδιο. Την κράτησε έτσι για 36 ώρες μέχρι που τους ενημέρωσαν από το μοτέλ ότι έπρεπε να φύγουν για τους επόμενους πελάτες. Όταν έφυγαν η Angela κατέρρευσε και μια νοσοκόμα που ήταν κοντά της την βρήκε και κάλεσε την αστυνομία. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο, είχε σπασμένα πλευρά και χτυπήματα στο σώμα και στο πρόσωπο. Οι κοινωνικοί λειτουργοί της έδωσαν ψεύτικο όνομα για να προστατεύσουν την ταυτότητά της, επιτρέποντάς της να ξεκινήσει ξανά μια νέα ζωή, με τη βοήθεια ενός προγράμματος που σχεδιάστηκε ειδικά για τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων. Σήμερα, η Angela χρησιμοποιεί την τραυματική της εμπειρία στους δρόμους για να βοηθήσει άστεγους νέους, ώστε να ενταχθούν και πάλι ομαλά στην κοινωνία.
Για τον Gafoori, βοηθώντας τους ανθρώπους να καταλάβουν πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα και να διαλύουν τους μύθους γύρω από την άστεγη νεολαία παραμένει στην πρώτη γραμμή του έργου του. «Είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι αυτά τα παιδιά είναι ταραχοποιοί που θέλουν να υποστούν βία. Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτά τα παιδιά φοβούνται ότι κανείς δεν τους βοηθά και πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους για να επιβιώσουν», κατέληξε ο Gafoori.