Μια μελέτη διαπίστωσε ότι αυτός ο ήχος είναι εξίσου τρομακτικός για τους ανθρώπους σήμερα όσο ήταν και πριν από 500 χρόνια
Ο τρομακτικός ήχος της σφυρίχτρας θανάτου των Αζτέκων ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουσαν πολλοί άνθρωποι πριν βρουν το πρόωρο τέλος τους.
Ο ανατριχιαστικός θόρυβος περιγράφεται ως ο «πιο τρομακτικός ήχος στον κόσμο» και είναι κάτι ανάμεσα σε ένα τρομακτικό φύσημα του ανέμου και στην «κραυγή χιλίων ανθρώπων».
Τώρα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι αυτό το όργανο είναι εξίσου τρομακτικό για τους ανθρώπους σήμερα όσο ήταν και πριν από 500 χρόνια.
Τελετές ανθρωποθυσίας
Σύμφωνα με την Daily Mail, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης έπαιξαν τον ήχο της σφυρίχτρας θανάτου των Αζτέκων σε μια ομάδα εθελοντών και κατέγραψαν πώς ανταποκρίθηκε ο εγκέφαλός τους.
Οι συμμετέχοντες που το άκουσαν ανέφεραν ότι ένιωσαν φόβο, ενώ οι εγκεφαλικές σαρώσεις έδειξαν ότι ο ήχος θέτει τον ακροατή σε υψηλή επιφυλακή, ενεργοποιώντας νευρικές περιοχές που σχετίζονται με βασικά συναισθήματα όπως η οργή, ο φόβος και η θλίψη.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σφυρίχτρες θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί για να τρομάξουν τα θύματα και τους θεατές κατά τη διάρκεια τελετών ανθρωποθυσίας.
Ο επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Sascha Frühholz δήλωσε: «Ο ήχος είναι τραχύς και υψηλός και ως ακροατές, συνήθως δεν μας αρέσουν τέτοιοι ήχοι».
Οι σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων, ή σφυρίχτρες κρανίου, είναι ένας τύπος ασυνήθιστου μουσικού οργάνου που βρέθηκε σε τάφους που χρονολογούνται από το 1250 έως το 1521 μ.Χ.
Το ασυνήθιστο σχήμα τους που μοιάζει με κρανίο μπέρδευε τους αρχαιολόγους για χρόνια, μέχρι που ένας θαρραλέος ερευνητής αποφάσισε να φυσήξει στο άνοιγμα στην κορυφή μιας σφυρίχτρας.
Όταν έπαιζε με δύναμη, ο ήχος που προέκυπτε ήταν ένας κακόφωνος, διαπεραστικός ήχος που θύμιζε ανθρώπινες κραυγές.
Η έρευνα
Οι αρχαιολόγοι δεν είναι ακόμη σίγουροι για ποιο λόγο χρησιμοποιούνταν αυτά τα ασυνήθιστα όργανα, αλλά ορισμένοι υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν είτε για να τρομοκρατήσουν τον εχθρό κατά τη διάρκεια της μάχης είτε ως μέρος τελετουργιών ανθρωποθυσίας.
Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές αποφάσισαν να δοκιμάσουν πώς θα αντιδρούσαν στον ήχο οι σύγχρονοι ακροατές που δεν ήταν εξοικειωμένοι με τη σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων.
Ο καθηγητής Frühholz δήλωσε: «Δεδομένου ότι η σφυρίχτρα των Αζτέκων ακούγεται σχεδόν σαν μια ανθρώπινη κραυγή, θέλαμε να διερευνήσουμε αν οι άνθρωποι έχουν την ίδια αρνητική και αποκρουστική αντίδραση στους ήχους της».
Σε μια ομάδα Ευρωπαίων συμμετεχόντων ακούστηκαν ηχογραφήσεις γνήσιων σφυρίχτρων θανάτου των Αζτέκων, αντιγράφων και σφυρίχτρων που δημιούργησε ο ίδιος ο ερευνητής μαζί με ένα σύνολο άλλων ηχογραφημένων ήχων.
Στη συνέχεια ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να περιγράψουν τι άκουσαν και πώς τους έκανε να αισθανθούν, ενώ η ενεργοποίηση του εγκεφάλου τους καταγράφηκε με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI).
Σχεδόν καθολικά, ο ήχος προκάλεσε μια έντονη αρνητική συναισθηματική αντίδραση καθώς και μια αίσθηση εγρήγορσης.
Οι ερευνητές προτείνουν ότι η σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων μπορεί να κατασκευάστηκε για να μιμηθεί κάποιους φυσικούς ήχους όπως οι κραυγές και να αναπαράγει την επίδραση που αυτό έχει στον ακροατή.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η σφυρίχτρα θανάτου λειτουργεί παράγοντας πολλαπλούς τόνους ταυτόχρονα, καθώς ο αέρας συγκρούεται μέσα στους διάφορους θαλάμους της.
Αναλύοντας το ακουστικό προφίλ διαφορετικών σφυρίχτρων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το προκύπτον «θορυβώδες και τραχύ» ηχητικό προφίλ περιέχει εφέ που συνήθως συναντώνται σε κραυγές πρωτευόντων θηλαστικών και σε «τρομακτική μουσική».
Ο παράγοντας του φόβου γίνεται πιο έντονος με την προσθήκη τόνων που συνήθως συναντώνται στην ανθρώπινη ομιλία και τις κραυγές.
Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν και μια άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στις αντιδράσεις των ακροατών.
Εκτός από το να αναφέρουν πώς τους έκανε ο ήχος να αισθανθούν, ζητήθηκε από κάθε συμμετέχοντα να βρει και μια περιγραφή για τον ήχο.
Μια ανθρώπινη κραυγή ήταν η πιο συνηθισμένη απάντηση.
Ωστόσο, οι συμμετέχοντες αναφέρθηκαν επίσης σε διάφορους τεχνητούς ήχους όπως βραστήρες, αλυσοπρίονα, τρένα ή μηχανές.
Στην εργασία τους, που δημοσιεύθηκε στο Communications Psychology, οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτός ο ασυνήθιστος συνδυασμός φυσικού και αφύσικου ήχου θα μπορούσε να είναι μέρος του γιατί η σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων είναι τόσο τρομακτική.
Οι Αζτέκοι μπορεί να εκμεταλλεύτηκαν αυτό το σοκαριστικό αντίκτυπο για να δημιουργήσουν φόβο στο κοινό.
Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι δεν είναι ακόμη σίγουροι αν το κοινό αυτό προοριζόταν να είναι ένας επερχόμενος εχθρικός στρατός ή ένα εκκλησίασμα πιστών σε μια λατρεία ανθρωποθυσίας.
Δεδομένου ότι ο ήχος είναι τόσο τρομακτικός, θα μπορούσε να είναι η περίπτωση που η σφυρίχτρα θανάτου χρησιμοποιήθηκε σε πολεμικές επιχειρήσεις, αλλά ο καθηγητής Frühholz και οι συν-συγγραφείς του πιστεύουν ότι η εξήγηση της τελετουργίας είναι πιο πιθανή.
Βρέθηκαν σε τάφους
Σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων έχουν βρεθεί στα χέρια θυμάτων τελετουργικών θυσιών σε ναούς όπως ο ναός Ehecatl-Quetzalcoatl στην Πόλη του Μεξικού.
Ομοίως, οι εικόνες κρανίου που είναι συνώνυμες με τη σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων θα μπορούσαν να απεικονίζουν τον Mictlantecuhtli, τον Άρχοντα του Κάτω Κόσμου των Αζτέκων.
Στην εργασία τους, ο καθηγητής Frühholz και οι συν-συγγραφείς του γράφουν: «Λαμβάνοντας υπόψη τόσο την αποτρεπτική/τρομακτική όσο και τη συνειρμική/συμβολική φύση του ήχου, καθώς και τις γνωστές προς το παρόν θέσεις ανασκαφών σε τελετουργικούς τόπους ταφής με ανθρωποθυσίες, η χρήση σε τελετουργικά πλαίσια φαίνεται πολύ πιθανή, ιδίως σε τελετές θυσίας και τελετές που σχετίζονται με τους νεκρούς».