Πολλοί είναι οι μύθοι που κυκλοφορούν γύρω από την κήλη, παρότι είναι μια πάθηση που ενοχοποιείται για εκατομμύρια ιατρικές επισκέψεις παγκοσμίως.
Ο πιο κοινός είναι ότι τα “θύματα” είναι μόνο οι άνδρες. Η γνώση όμως της ανατομίας της κοιλιακής περιοχής και του ορισμού της πάθησης θα μπορούσε, ως ένα βαθμό, να αποκαταστήσει την αλήθεια.
«Οι κήλες κοιλιακού τοιχώματος αναπτύσσονται μεταξύ του διαφράγματος και της βουβωνικής χώρας, όταν ένα τμήμα ιστού διογκώνεται ή διεισδύει σε μια εξασθενημένη περιοχή του. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κήλης, που παίρνουν την ονομασία τους από το σημείο εντοπισμού τους, με συνηθέστερες τη βουβωνοκήλη, την ομφαλοκήλη, την επιγαστρική κήλη, την μηροκήλη.
Ένας άλλος τύπος, ο οποίος είναι μάλλον ασυνήθιστος, είναι η μετεγχειρητική κήλη, οι πιθανότητες εμφάνισης της οποίας είναι αυξημένες στην τομή μετά από ένα ανοικτό χειρουργείο. Αυτό που την καθιστά ασυνήθιστη είναι ότι δεν αποκλείεται να αναπτυχθεί ακόμη και μήνες ή χρόνια μετά την επέμβαση», μας εξηγεί ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος, Πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής ο οποίος προσθέτει ότι «εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται με την πάθηση, η θεραπεία της οποίας είναι μόνο χειρουργική». Ποιοι είναι όμως οι επικρατέστεροι μύθοι;
Οι κήλες εμφανίζονται μόνο σε άνδρες
Είναι η πιο διαδεδομένη άποψη και δεν είναι απόλυτα μύθος. Η πάθηση είναι πιο συχνή στους άνδρες παρά στις γυναίκες, όμως οι κήλες είναι γνωστό ότι εμφανίζονται και στα δύο φύλα, ανεξαρτήτου ηλικίας. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία περίπου το 23% των ανδρών θα εμφανίσουν βουβωνοκήλη κάποια στιγμή στη ζωή τους, σε σύγκριση με μόλις το 3% των γυναικών. Όμως, ένα άλλο είδος κήλης, η μηροκήλη, που αναπτύσσεται μεταξύ κοιλιάς και μηρού ακριβώς κάτω από τη βουβωνική χώρα, εμφανίζεται πιο συχνά στις γυναίκες παρά στους άνδρες.
Η άσκηση αποτρέπει τις κήλες
Οι ασθενείς λανθασμένα πιστεύουν ότι αν ενισχύσουν με γυμναστική το κοιλιακό τοίχωμα θα μπορέσουν να αποτρέψουν την εμφάνιση κήλης. Η κήλη είναι ένας τραυματισμός στην περιτονία που προκαλεί σ’ αυτή μια ατέλεια, η οποία επιτρέπει στον ιστό (συνήθως έντερο) να προβάλει μέσα από το κοιλιακό τοίχωμα. Οπότε, γίνεται αντιληπτό ότι δεν συγκρατούν οι μύες τα εσωτερικά όργανα, αλλά η περιτονία και γι’ αυτή δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να την ενισχύσετε.
Οι κήλες προκαλούνται από την ανύψωση βάρους
Στην πραγματικότητα, αυτό αποτελεί τη μισή αλήθεια. Οι κήλες μπορεί να προκληθούν ή, αν υπάρχουν ήδη, να επιδεινωθούν από την άρση βαρών. Δυστυχώς, όμως υπάρχουν πολλά άλλα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν κήλη. Η ηλικία, οι τραυματισμοί, οι συγγενείς ανωμαλίες, η ύπαρξη υγρού στην κοιλιακή χώρα, η ξαφνική αύξηση βάρους, η εγκυμοσύνη, η δυσκοιλιότητα και ο επίμονος βήχας είναι μερικοί παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνισή της. Το δυνατό φτέρνισμα όσο απίστευτο κι αν ακούγεται επίσης μπορεί να προκαλέσει κήλη.
Η ζώνη μπορεί αποτρέψει τη χειρουργική αποκατάσταση
Η μοναδική περίπτωση που θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιεί μόνιμα κηλεπίδεσμο είναι όταν για άλλους λόγους υγείας δεν επιτρέπεται να υποβληθεί σε χειρουργική αποκατάσταση της βλάβης. Άλλως, η μακροχρόνια χρήση του οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές, εξαιτίας της σταδιακής εξασθένισης που μπορεί να προκαλέσει στο κοιλιακό τοίχωμα. Έτσι η χρήση του ενδείκνυται μόνο ως προσωρινό μέτρο ανακούφισης των συμπτωμάτων του ασθενή, λόγω της στήριξης που προσφέρει.
«Η λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση αποτελεί τον ενδεδειγμένο τρόπο αποκατάστασης της κήλης, καθώς είναι μια παντελώς ανώδυνη και αναίμακτη μέθοδος, στην οποία μπορούν να υποβληθούν σχεδόν όλοι οι πάσχοντες. Υπερέχει της ανοιχτής επέμβασης λόγω της απουσίας φλεγμονών και μετεγχειρητικών λοιμώξεων. Η επέμβαση εκτελείται μέσω πολύ μικρών τομών, με αποτέλεσμα την εξάλειψη, ουσιαστικά, του μετεγχειρητικού πόνου και τη μείωση του χρόνου ανάρρωσης. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος αναβολής της αποκατάστασης της κήλης και της χρήσης κηλεπιδέσμου, που μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω προβλήματα», συμβουλεύει ο Δρ. Ξιάρχος.