Η εσωκομματική αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται με εντάσεις, καθώς το κόμμα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή πριν το επικείμενο συνέδριο. Οι εξελίξεις γύρω από την ηγεσία και τις διαδικασίες για την εκλογή των συνέδρων φέρνουν το κλίμα στα πρόθυρα διάσπασης. Τέσσερις υποψηφιότητες (Φάμελλος, Πολάκης, Φαραντούρης και Γκλέτσος) έχουν ήδη εξασφαλίσει θέση για το συνέδριο, με τον Στέφανο Κασσελάκη να περιμένει τις εκλογές συνέδρων για να καθορίσει τη στρατηγική του.
Ο Κασσελάκης και η στρατηγική του
Η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη αποκλείστηκε από την Κεντρική Επιτροπή μετά από μακροχρόνια συνεδρίαση, με τη μάχη πλέον να μεταφέρεται στο Συνέδριο. Ο πρώην πρόεδρος του κόμματος καλλιεργεί ένα επικοινωνιακό κλίμα, στοχεύοντας να ανατρέψει τις αποφάσεις, παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτει τον συσχετισμό δυνάμεων. Η στρατηγική του βασίζεται στη δημιουργία ρίσκου διάσπασης, επισημαίνοντας ότι ενδέχεται να προκαλέσει «αποστασία» αν η υποψηφιότητά του απορριφθεί οριστικά από το συνέδριο.
Ο ρόλος του πειθαρχικού οργάνου
Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις στο εσωτερικό του κόμματος δείχνουν βαθιές διαφωνίες και σε θεσμικό επίπεδο, με την Επιτροπή Δεοντολογίας, την οποία ελέγχει εν μέρει η πλευρά Κασσελάκη, να παρεμβαίνει στις διαδικασίες. Παρά τη θεσμική της υπεράσπιση για τη δυνατότητα του Συνεδρίου να πάρει τις τελικές αποφάσεις, η πλειοψηφία του κόμματος κατηγορεί την επιτροπή για υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της, καθώς φαίνεται να κινείται με ανεξάρτητους κανόνες, προκαλώντας ένταση.
Τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ και η κριτική για τα ΜΜΕ
Παράλληλα, οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ επιδεινώνονται, με απλήρωτους εργαζόμενους στα κομματικά μέσα ενημέρωσης. Έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για πιθανή πώληση περιουσιακών στοιχείων, όπως η συχνότητα του «Στο Κόκκινο», δημιουργώντας αφορμές για αλληλοκατηγορίες μεταξύ των στρατοπέδων. Η πλευρά Κασσελάκη επικαλείται την ίδια τακτική που ο πρώην πρόεδρος είχε κατηγορηθεί ότι ακολουθούσε, προκαλώντας επιπλέον εντάσεις.
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που αναμένεται στις 8 Νοεμβρίου θα καθορίσει την πορεία του κόμματος, με τις εκλογές συνέδρων να θεωρούνται καθοριστικές για τον έλεγχο του κόμματος και τη διαμόρφωση της μελλοντικής ηγεσίας.