Ένα ταξίδι στο χρόνο μας φέρνει στο μακρινό 1999
Ένας άνδρας υπέστη τον πιο οδυνηρό θάνατο που έχει καταγραφεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, αφού οι γιατροί τον κράτησαν στη ζωή για 83 ημέρες.
Ο Hisashi Ouchi υπέστη φρικτούς τραυματισμούς ως αποτέλεσμα της πυρηνικής καταστροφής του 1999 στην Ιαπωνία, αφήνοντάς τον να «κλαίει αίμα» και το δέρμα του να «λιώνει».
Πίσω στο Σεπτέμβριο του 1999 ο Ouchi που ήταν υπεύθυνος για τον καθαρισμό του οξειδίου του ουρανίου στο εργοστάσιο επεξεργασίας πυρηνικών καυσίμων της Tokaimura με σκοπό την παραγωγή ράβδων καυσίμου για έναν ερευνητικό αντιδραστήρα.
Μια κανονική μέρα στη δουλειά γρήγορα πήρε απροσδόκητη τροπή, αλλά όπως περιέγραψαν οι θεατές είχε σαν αποτέλεσμα τον «πιο επώδυνο θάνατο που μπορεί κανείς να φανταστεί».
Ο Ouchi και δύο συνεργάτες του προκάλεσαν κατά λάθος την απελευθέρωση ακτινοβολίας από μια ανεξέλεγκτη πυρηνική αλυσιδωτή αντίδραση, προκαλώντας αφάνταστη καταστροφή.
Οι εργάτες είχαν προγραμματίσει να ρίξουν ουράνιο σε μια τεράστια μεταλλική δεξαμενή, με τον Ouchi να βοηθά έναν συνάδελφό του στο επικίνδυνο έργο.
Αλλά μετά από έναν θανατηφόρο και καταστροφικό λάθος υπολογισμό, το επιβλαβές υγρό έφτασε σε ένα «κρίσιμο σημείο» και ήταν ο Ouchi που έφερε το μεγαλύτερο βάρος της απελευθέρωσης.
Αφού υπέστη αρχικά κάποια εγκαύματα, ζαλίστηκε και έκανε βίαιο εμετό, δεν περίμενε ποτέ την αγωνία του τι συνέβη στη συνέχεια.
Έχοντας εκτεθεί σε 17 Sieverts (sv) επιβλαβούς ακτινοβολίας – τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτή που θεωρείται θανατηφόρα, και περισσότερο από ό, τι είχε υποστεί ποτέ άλλος άνθρωπος – η ένταση του πόνου του Ouchi επιδεινώθηκε και πάλευε να αναπνεύσει.
Για σύγκριση, οι εργαζόμενοι που πιάστηκαν στην έκρηξη του Τσερνομπίλ το 1986 εκτέθηκαν σε μόλις 0,25 sv.
Ο Ouchi μεταφέρθηκε αμέσως στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Τόκιο, όπου διαγνώστηκε με σοβαρά εξαντλημένα λευκά αιμοσφαίρια και απαιτούσε εκτεταμένα μοσχεύματα δέρματος και πολλαπλές μεταγγίσεις αίματος.
Τοπικές αναφορές από την ώρα του συμβάντος κατέγραφαν ότι «έκλαιγε αίμα», απελπισμένοι να σταματήσουν οι γιατροί να τον περιθάλψουν και να τον βγάλουν από τη δυστυχία του.
“Δεν αντέχω άλλο! Δεν είμαι πειραματόζωο!” λέγεται ότι παρακάλεσε.
Τα κύτταρα του μυελού των οστών του άρχισαν να δείχνουν κατακερματισμό και οι γιατροί παρατήρησαν ότι δεν ήταν σε θέση να αναγεννήσει νέα κύτταρα.
Δύο εβδομάδες μετά το περιστατικό, ο Ouchi δεν μπορούσε πλέον να καταναλώσει φαγητό και έπρεπε να φάει ενδοφλεβίως.
Παρ’ όλα αυτά, οι γιατροί κατάφεραν να κρατήσουν τον Ouchi ζωντανό, ακόμη και να κάνουν ανάνηψη μετά από καρδιακή ανεπάρκεια.
Την 83η ημέρα, το σώμα του Ouchi τελικά εξαντλήθηκε και πέθανε ως αποτέλεσμα πολλαπλής ανεπάρκειας οργάνων, αφού υπέφερε από αμέτρητους πόνους για λίγο λιγότερο από τρεις μήνες.