Ο ηγέτης της Χαμάς και αρχιτέκτονας της εισβολής της 7ης Οκτωβρίου, αποτελούσε ανέκαθεν τον νούμερο ένα εχθρό του Ισραήλ, και οι προσπάθειες να τον «εξαφανίσουν» είχαν ξεκινήσει πολύ πριν από το μοιραίο Σάββατο.
Ο Σινουάρ για μήνες αμβλύνει την τεχνολογική ικανότητα και την ικανότητα συλλογής πληροφοριών του Ισραήλ και των συμμάχων του. Χρησιμοποιούσε στοιχειώδεις, μη ανιχνεύσιμες επικοινωνίες και εμπιστευόταν μόνο τους πιο κοντινούς του ανθρώπους. Διοικούσε επίσης μίλια και μίλια υπόγειων σηράγγων.
Όπως αποκαλύπτει η Wall Street Journal, Άραβες διαπραγματευτές πρόσφεραν στον Σινουάρ μια απόδραση με αντάλλαγμα να επιτραπεί στην Αίγυπτο να διαπραγματευτεί για την απελευθέρωση των ομήρων για λογαριασμό της Χαμάς, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ο Σινουάρ προσκολλήθηκε στην ελπίδα ότι η σύγκρουση που πυροδότησε θα μπορούσε να οδηγήσει στο Ιράν και στην αντιπρόσωπό του στον Λίβανο, τη Χεζμπολάχ, ξεκινώντας έναν περιφερειακό πόλεμο εναντίον του Ισραήλ – μια πιθανότητα που παραμένει.
«Δεν είμαι υπό πολιορκία, είμαι σε παλαιστινιακό έδαφος», είπε ο Σινγουάρ στους Άραβες μεσολαβητές σε ένα προκλητικό μήνυμα, που δεν είχε αναφερθεί προηγουμένως, αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου.
Τους μήνες που ακολούθησαν, ο ισραηλινός στρατός έκλεισε τον υπόγειο λαβύρινθο της Χαμάς, καταστρέφοντας στρατηγικά συγκροτήματα σηράγγων. Η εφημερίδα διαπίστωσε ότι η τακτική ανάγκασε τον Σινουάρ να βγει στην επιφάνεια. Με όλο και λιγότερα μέρη για να κρυφτεί, περνούσε περισσότερο χρόνο πάνω από το έδαφος, στην περιοχή Τελ αλ-Σουλτάν της Ράφα στη νότια Γάζα, σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους και Άραβες μεσολαβητές που επικοινωνούσαν με τη Χαμάς.
Το Ισραήλ δεν γνώριζε την ακριβή τοποθεσία του Σινουάρ, αλλά ανέπτυξε δυνάμεις για να τον κυνηγήσουν εκεί.
Στις 16 Οκτωβρίου, η στρατηγική του Ισραήλ να διώξει τον ηγέτη της Χαμάς από τις σήραγγες οδήγησε στη δολοφονία του, χάρη στις ικανότητες του πολέμου και με τη βοήθεια της τύχης.