Η τελευταία έκθεση της WWF για το 2024 εντοπίζει τέσσερις περιοχές στον πλανήτη που βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο εξαιτίας της κλιματικής κρίσης. Αυτές οι περιοχές κινδυνεύουν να υποστούν μη αναστρέψιμες αλλαγές αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι πυρκαγιές και η ρύπανση έχουν οδηγήσει τα οικοσυστήματα σε ένα σημείο καμπής.
Οι τέσσερις περιοχές είναι:
1. Βόρεια Αμερική: Η καταστροφή των δασών
Η Βόρεια Αμερική, κυρίως τα πευκοδάση της, έχει ήδη πληγεί σοβαρά από την κλιματική αλλαγή. Οι πολυετείς ξηρασίες έχουν αποδυναμώσει τα δέντρα, κάνοντάς τα ευάλωτα σε παράσιτα και έντονες πυρκαγιές. Πάνω από 3,8 δισεκατομμύρια δέντρα έχουν χαθεί, και οι πυρκαγιές, που είναι πλέον πιο έντονες και συχνές, αναμένεται να μετατρέψουν τα δάση σε θαμνώδεις εκτάσεις.
2. Μεγάλος κοραλλιογενής ύφαλος: Το λιώσιμο των κοραλλιών
Στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας, η υπερθέρμανση των υδάτων έχει προκαλέσει μαζική λεύκανση κοραλλιών. Αν και ο ύφαλος έχει δείξει ανθεκτικότητα, η συχνότητα και η ένταση αυτών των φαινομένων αυξάνεται δραματικά, απειλώντας να εξαφανίσει ένα από τα πιο βιοποικιλόμορφα οικοσυστήματα στον κόσμο. Αυτό θα είχε σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για εκατομμύρια ανθρώπους που εξαρτώνται από τους υφάλους για τρόφιμα και προστασία από καταιγίδες
3. Ινδία: Η απώλεια των υγροτόπων
Η πόλη Τσενάι στην Ινδία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των κινδύνων που προκαλεί η απώλεια υγροτόπων. Η ραγδαία αστικοποίηση έχει οδηγήσει σε απώλεια του 85% των υγροτόπων της πόλης, αυξάνοντας τον κίνδυνο ξηρασίας και πλημμυρών. Τα φυσικά αποχετευτικά συστήματα που προστάτευαν την περιοχή καταστράφηκαν, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους εκτεθειμένους στα ακραία καιρικά φαινόμενα
4. Αμαζόνιος: Το κρίσιμο δάσος
Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι ένα από τα πιο σημαντικά οικοσυστήματα στον κόσμο, φιλοξενώντας το 10% της παγκόσμιας βιοποικιλότητας. Ωστόσο, η αποψίλωση και η ξηρασία απειλούν να μετατρέψουν το δάσος σε σαβάνα, γεγονός που θα επηρεάσει τις βροχοπτώσεις και το κλίμα σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 20–25% της αρχικής δασικής έκτασης έχει ήδη καταστραφεί, και το οικοσύστημα βρίσκεται στα πρόθυρα ενός σημείου καμπής.
Η κλιματική κρίση δεν είναι πια ζήτημα του μακρινού μέλλοντος. Χρειάζεται άμεση δράση για να αποφευχθούν αυτές οι μη αναστρέψιμες αλλαγές και να προστατευτεί η ζωή στη Γη.