Μία απώλεια 10 ημερών που άλλαξε τον πλανήτη
Στις μέρες μας, όλα είναι ημερολογιακά τακτοποιημένα, οι μήνες είναι 12, οι μέρες εναλλάσσονται από 30 σε 31 με εξαίρεση τον Φεβρουάριο και στο σύνολό τους, είναι 365 ή 366 αν το έτος είναι δίσκεκτο.
Μέχρι εδώ όλα καλά, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι…Για να φτάσουμε εδώ προηγήθηκαν κάποιες αναγκαίες ανακατατάξεις και για αυτός ευθύνεται ο Ιούλιο Καίσαρα και ο ανιψιός του Αύγουστος.
Το 46 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας σκέφτηκε μια ιδέα να διορθώσει το ημερολόγιο προτού ανακαλυφθεί ότι τα είχε κάνει λίγο μαντάρα που θα οδηγούσε σε εξαφάνιση 10 ημερών.
Το Ιουλιανό Ημερολόγιο, όπως ονομάστηκε, κατέληξε να είναι 11 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα περισσότερο από τον πραγματικό χρόνο που χρειάζεται για να συμπληρώσει ένα έτος.
Ο ήλιος δεν τηρεί απόλυτα το χρονοδιάγραμμα των ημερών μας, γι’ αυτό έχουμε δίσεκτα χρόνια για να το αναπληρώσουμε.
Αυτό προκάλεσε λίγο δομικό πρόβλημα καθώς με την πάροδο των αιώνων το ημερολόγιο και οι εποχές της Γης άρχισαν να ξεφεύγουν από συγχρονισμό, γεγονός που οδήγησε σε ορισμένα ζητήματα, όπως το να δυσκολεύεται να καταλάβει κανείς πότε ήταν το Πάσχα.
Πράγματα όπως η Ισημερία του Μαρτίου δεν συνέβαιναν όταν υποτίθεται ότι ήταν στο ημερολόγιο και αυτό χρειαζόταν επιδιόρθωση.
Το 1562 αποφασίστηκε ότι κάτι έπρεπε να γίνει γι’ αυτό και η Σύνοδος του Τρεντ, που προσπαθούσε να βρει πώς να ανταποκριθεί σε όλη αυτή τη «μεταρρύθμιση», είπε ότι ο Πάπας έπρεπε να το λύσει.
Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, 20 χρόνια μετά η αποστολή εξετελέσθη από τον Πάπα Γρηγόριο XIII , ο οποίος δημιούργησε το νέο ημερολόγιο.
Στο έτος λοιπόν 1582 αποφασίστηκε ότι θα αφαιρεθούν 10 ημέρες για να επανέλθουν τα πράγματα εκεί που θα έπρεπε να είναι και ο Οκτώβριος επιλέχθηκε για να μην συγκρουστεί με σημαντικές θρησκευτικές γιορτές.
Ο κόσμος πήγε για ύπνο στις 4 Οκτωβρίου και ξυπνούσε στις 15 Οκτωβρίου, εκτός από τους Γάλλους που το έκαναν τον Δεκέμβριο για να είναι διαφορετικοί (πήγαν από τις 9 Δεκεμβρίου στις 20 του μήνα).
Αμέσως μετά το Γρηγοριανό Ημερολόγιο υιοθετήθηκε από μια πληθώρα εθνών.
Η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, τα ιταλικά κράτη, οι Καθολικές Κάτω Χώρες (το σημερινό Βέλγιο και η Ολλανδία), το Λουξεμβούργο, η Πολωνο-Λιθουανική Κοινοπολιτεία και οι διάφορες αποικίες τους ήταν οι πρώτοι που υιοθέτησαν το νέο ημερολόγιο.
Δύο χρόνια αργότερα, το Βασίλειο της Βοημίας αποφάσισε ότι ήταν καιρός να κάνει τα τσεχικά ραντεβού τους, όπως και ορισμένα μέρη της Ελβετίας.
Κατά τον 17ο αιώνα το γερμανικό κράτος της Πρωσίας έγινε Γρηγοριανό, ενώ η Αλσατία και το Στρασβούργο το ανέλαβαν λίγο μετά την κατάκτησή τους από τη Γαλλία.
Το 1700, η Νορβηγία, η Δανία, οι Προτεσταντικές Κάτω Χώρες και άλλα κομμάτια της Ελβετίας άλλαξαν τα ημερολόγιά τους, ενώ το 1752 οι Βρετανοί έκαναν τελικά την αλλαγή.
Το χάσμα των 10 ημερών θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα λίγο μπερδεμένα κατά καιρούς, ανάλογα με το αν οι χώρες είχαν αλλάξει σε Γρηγοριανό ή όχι.
Ο συγγραφέας Γουίλιαμ Σαίξπηρ και του Δον Κιχώτη, Μιγκέλ Θερβάντες, πέθαναν και οι δύο στις 23 Απριλίου 1616, αλλά επειδή η Ισπανία ήταν Γρηγοριανή εκείνη την εποχή και η Αγγλία δεν ήταν, χρειάστηκαν 10 μέρες πριν ο Σαίξπηρ βγει από την ανυπαρξία.
Όλο και περισσότερες χώρες θα άλλαζαν στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο από τότε, με πιο πρόσφατη τη Σαουδική Αραβία το 2016.
Ορισμένες χώρες το χρησιμοποιούν παράλληλα με το δικό τους ημερολόγιο, αλλά σε όλο τον κόσμο μόνο η Αιθιοπία, το Νεπάλ, το Ιράν και το Αφγανιστάν δεν το χρησιμοποιούν καθόλου.