Δεν θέλω παιδιά: Πειράζει να παίρνω αντισυλληπτικά κρυφά από τον σύζυγο; Πολύ καυτό ζήτημα και δύσκολο να συμφωνηθεί σε ένα ζευγάρι
Όταν ένα ζευγάρι αποφασίζει να παντρευτεί σημαίνει πως ταιριάζει σε καίρια ζητήματα και αποφασίζει να χτίσει μία κοινή ζωή μαζί. Γι’ αυτό και θεωρούμε ότι πριν τον γάμο πρέπει και οι δύο να έχουν κάνει μία ειλικρινή συζήτηση μεταξύ τους έτσι ώστε να θέσουν στην σχέση τους γερές βάσεις.
Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη αναγνώστρια φαίνεται πως δεν βρήκε το κουράγιο να αποκαλύψει στον μέλλοντα σύζυγό της ότι θα δεν θέλει να κάνει παιδιά. Αυτό σημαίνει πως ετοιμάζεται να παντρευτεί έναν άνθρωπο που πιθανότατα αυτός ονειρεύεται παιδιά μαζί της, ενώ εκείνη όχι.
Ονομάζομαι Γιώτα και ετοιμάζομαι να παντρευτώ τον Ιούνιο. Είχαμε κανονισμένο τον γάμο δύο χρόνια πριν όμως με το ξέσπασμα της καραντίνας συνεχώς το αναβάλλαμε. Με τον μέλλοντα σύζυγό μου είμαστε μαζί 5 χρόνια και είμαι σίγουρη πως είναι ο έρωτας της ζωής μου.
Παρόλα αυτά δεν υπήρξα απόλυτα ειλικρινής μαζί του και αυτό επειδή φοβόμουν ότι θα με χωρίσει. Βλέπετε εκείνος από τον πρώτο χρόνο της σχέσης ξεκίνησε να κάνει νύξεις για γάμους και παιδιά. Εγώ φυσικά δεν είχα κανένα πρόβλημα να τον παντρευτώ αλλά ποτέ δεν θέλησα να κάνω δικά μου παιδιά.
Έχω ένα θέμα με την δέσμευση και παρόλο που είμαι 35 ετών μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να αναλάβω ούτε γάτα, πόσο μάλλον ένα παιδί. Γνωρίζω ότι τα παιδιά έχουν δέσμευση και ευθύνες και δεν είμαι σε καμία περίπτωση πρόθυμη να απαρνηθώ τις ανέσεις μου για ένα παιδί.
Δεν είμαστε όλες γεννημένες για να γίνουμε μάνες και από το να φέρω ένα παιδί δυστυχισμένο στον κόσμο, προτιμώ να μην το φέρω καθόλου. Όλες μου αυτές τις σκέψεις όμως δεν μπόρεσα να τις εκφράσω ποτέ στον μέλλοντα σύζυγό μου.
Εκείνος πιστεύει ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι ο γάμος και τα παιδιά και όταν μερικές φορές προσπάθησα με τρόπο να διαφωνήσω μαζί του για να “κόψω” αντιδράσεις, εκείνος με απόπαιρνε και μου απαντούσε σαν να αμφισβητώ αυτονόητα πράγματα. Έληγε την κουβέντα απότομα και ‘γω δεν έβρισκα το κουράγιο να συνεχίσω.
Στο μεταξύ εκτός από τον σύζυγό μου δέχομαι πιέσεις και από τους γονείς μου που είμαι η μοναχοκόρη τους και θέλουν σαν τρελή να δουν εγγονάκι από μένα. Η αλήθεια είναι πως σε εκείνους έχω μιλήσει όμως κι εκείνοι με αντιμετωπίζουν λες και είμαι η τρελή του χωριού.
Όπως και να ‘χει εγώ τον Ιούνιο παντρεύομαι. Είμαι πολύ χαρούμενη και συνειδητοποιημένη γι’ αυτήν μου την απόφαση όμως παιδί ακόμη δεν θέλω. Εκείνος όμως όπως είναι φυσιολογικό έχει άλλα σχέδια για εμάς τους δύο. Ακόμη δεν έχω βρει το κουράγιο να του μιλήσω.
Είμαι σίγουρη πως αν μάθει κάτι τέτοιο θα με χωρίσει σίγουρα κι εγώ δεν θέλω να τον χάσω για τίποτα στην ζωή μου. Σκέφτηκα να συνεχίσω κανονικά την αντισύλληψη κρυφά όπως κάνω τόσα χρόνια κι ας πιστέψει ότι είμαι στείρα.
Αν όμως το ψάξει λίγο παραπάνω και μάθει την αλήθεια; Γενικότερα δεν φοβάμαι πως θα με χωρίσει αν πιστέψει πως είμαι στείρα γιατί δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Και η λύση της υιοθεσίας στην Ελλάδα κρατάει χρόνια οπότε κουτσά στραβά μέχρι τότε κάπως θα τα μπαλώσω.
Όμως δεν είμαι αναίσθητη. Νιώθω άσχημα που του κρύβω κάτι τόσο σημαντικό για την ζωή μας. Από την άλλη όμως γιατί να φταίω εγώ; Ας μην με απόπαιρνε κι ας μην με αντιμετώπιζε έτσι για να έβρισκα και ‘γω το κουράγιο να του μιλήσω στα ίσια.