Η εξέλιξη της επιστήμης και της ιατρικής τεχνολογίας επιτρέπουν στους γιατρούς να εντοπίζουν τις περισσότερες παθήσεις στο ξεκίνημά τους κι αν όχι, τουλάχιστον να κάνουν τη διάγνωσή τους βάσει ορισμένων συμπτωμάτων.
Υπάρχουν, όμως, δύο παθήσεις που, στην περίπτωση των γυναικών, είναι πολύ δύσκολο για τους γιατρούς να τις εντοπίσουν και να κάνουν τη σωστή διάγνωση.
Ας δούμε, όμως, μαζί ποιες είναι αυτές οι παθήσεις:
Ενδομητρίωση
Μια από τις χρόνιες καταστάσεις που πολλές γυναίκες αγωνίζονται για πολύ καιρό πριν καταφέρουν να λάβουν μια σωστή διάγνωση – εάν το κάνουν ποτέ – είναι η ενδομητρίωση.
Οι γυναίκες πρέπει να περιμένουν να διαγνωσθεί η ενδομητρίωση τους για «ένα ανησυχητικά μεγάλο χρονικό διάστημα».
Η ενδομητρίωση είναι μια προοδευτική γυναικολογική κατάσταση, την οποία οι γιατροί θεωρούν σήμερα ανίατες. Η ενδομητρίωση εμφανίζεται όταν ο τύπος ιστού που συνήθως απλώνει μόνο τη μήτρα αναπτύσσεται σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες, την ουρήθρα, αλλά και το έντερο, τους νεφρούς και άλλα όργανα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης
Τα συμπτώματα αυτής της πάθησης περιλαμβάνουν τον εξασθενητικό πόνο στην περιοχή της πυέλου καθώς και άλλα μέρη του σώματος, βαριά και επίμονη εμμηνορροϊκή αιμορραγία, κηλίδες μεταξύ περιόδων, πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ με κολπική διείσδυση, ναυτία και έμετο, σοβαροί πονοκέφαλοι και επίμονη κόπωση.
Αυτά τα συμπτώματα μπορεί συχνά να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής ενός ατόμου, επηρεάζοντας την παραγωγικότητα τους, άλλες πτυχές της σωματικής και ψυχικής τους υγείας και τις σχέσεις τους.
Οι εκτιμήσεις σχετικών ερευνών δείχνουν ότι 10-15 τοις εκατό των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας ζουν με αυτή την πάθηση και το 70 τοις εκατό των γυναικών που παρουσιάζουν χρόνιο πυελικό άλγος έχουν στην πραγματικότητα ενδομητρίωση.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, ο χρόνος από την εμφάνιση των συμπτωμάτων στη διάγνωση είναι ανησυχητικά μεγάλος. Τα δύο τρίτα των γυναικών που συμμετείχαν, άρχισαν να εμφανίζουν συμπτώματα ενδομητρίωσης κατά την εφηβεία. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές δεν αναζητούν ιατρική φροντίδα αμέσως, και μόλις το κάνουν, μπορεί να χρειαστούν ιατρική φροντίδα 10-12 ετών για να γίνει μια σωστή διάγνωση.
Πώς αντιμετωπίζεται
Συνήθως, οι γιατροί μπορούν να διαγνώσουν μόνο την ενδομητρίωση διενεργώντας λαπαροσκόπηση. Πρόκειται για μια μικρή χειρουργική επέμβαση στην οποία ένας γιατρός εισάγει μια μικρή φωτογραφική μηχανή στην κοιλιακή χώρα για να αναζητήσει βλάβες και ανωμαλίες.
Ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα ανακούφισης πόνου ή ορμονική θεραπεία για τη διαχείριση της ενδομητρίωσης, αλλά δεδομένου ότι η κατάσταση αυτή είναι προοδευτική, πολλές γυναίκες χρειάζονται πολλαπλές και τακτικές χειρουργικές επεμβάσεις για να αφαιρέσουν την ανώμαλη ανάπτυξη των ιστών.
Στεφανιαία νόσος
Ένα άλλο πρόβλημα υγείας που οι γιατροί συχνά αποτυγχάνουν να εντοπίσουν στις γυναίκες είναι η στεφανιαία (ή ισχαιμική) καρδιακή νόσος (CHD). Αυτή η ασθένεια συμβαίνει, όταν οι αρτηρίες που μεταφέρουν οξυγονωμένο αίμα στην καρδιά, έτσι ώστε η καρδιά να μπορεί να την αναρροφήσει στα άλλα όργανα, δεν μπορεί να «υπηρετήσουν» την καρδιά αποτελεσματικά.
Δεδομένου ότι οι ερευνητές διεξάγουν τις περισσότερες κλινικές δοκιμές σε άνδρες, εξακολουθεί να μην υπάρχει σαφής ιδέα για το πώς εκδηλώνονται οι καρδιακές παθήσεις στις γυναίκες.
Ποια είναι τα συμπτώματα της στεφανιαίας νόσου
Τα συμπτώματά της ποικίλλουν από άτομο σε άτομο, γεγονός που μπορεί να κάνει την κατάσταση προκλητική για τους γιατρούς να εντοπίσουν. Ωστόσο, γενικότερα, τα συμπτώματα διαφέρουν επίσης μεταξύ των ανδρών και των γυναικών, και έτσι περισσότερες γυναίκες παραμένουν αδιάγνωστες έως ότου επιδεινωθεί η κατάσταση.
Οι ειδικοί αναφέρουν επίσης ότι τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν μεταξύ ανδρών και γυναικών, ενώ κάποιοι δεν εμφανίζουν καθόλου συμπτώματα.
Ωστόσο, μερικά κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
στηθάγχη (πίεση στην περιοχή του θώρακα, ειδικά κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας)
πόνο στο λαιμό
κόπωση
Κύρια αιτία θανάτου στις γυναίκες
Αναφέρουν επίσης ότι η ασθένεια είναι η κύρια αιτία θανάτου των γυναικών και ότι οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από τους άντρες να αναπτύξουν μη αποφρακτική. Αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί όταν οι αρτηρίες που εισέρχονται στην καρδιά σφίγγουν ασυνήθιστα ή «συμπιέζονται» από τον περιβάλλοντα ιστό.
«Οι γυναίκες μπορεί να έχουν πιο άτυπα συμπτώματα από τους άνδρες – όπως ο πόνος στην πλάτη, το κάψιμο στο στήθος, η κοιλιακή δυσφορία, η ναυτία ή η κόπωση – γεγονός που καθιστά τη διάγνωση πιο δύσκολη», επισημαίνουν οι ερευνητές.
Επιπλέον, προσθέτουν ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να ζητήσουν ιατρική βοήθεια και τείνουν να παρουσιάσουν αργά στη διαδικασία της νόσου τους και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν τις κατάλληλες έρευνες, όπως η στεφανιαία αγγειογραφία και μαζί με την καθυστερημένη παρουσίαση στο νοσοκομείο, αυτό μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη της αποτελεσματικής θεραπείας.