Αναρωτιέται πικραμένος ο Καθηγητής Πιπερόπουλος
Στις 25 Απριλίου 1945, Οι Κυβερνήσεις 50 χωρών συναντήθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο στο πλαίσιο μιας διάσκεψης και ξεκίνησαν τη σύνταξη του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος εγκρίθηκε στις 25 Ιουνίου 1945 και τέθηκε σε ισχύ στις 24 Οκτωβρίου 1945, όταν άρχισε να λειτουργεί ο Ο.Η.Ε. (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών) με 51 τελικά Κράτη μέλη. Μετά την προσχώρηση του νεότερου κράτους, του Νοτίου Σουδάν το 2011, ο Ο.Η.Ε. αριθμεί 193 κράτη μέλη, δηλαδή σχεδόν όλα τα διεθνώς αναγνωρισμένα ανεξάρτητα έθνη εκτός της Δυτικής Σαχάρας, του Κοσόβου, της Ταϊβάν, του Βατικανού, και της Παλαιστίνης.[…
Προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες σε Έθνη και Λαούς, πέρασε από πολλές δοκιμασίες, έδειξε ότι ΔΕΝ είχε τη Δύναμη να επιβληθεί σε «άτακτα» μέλη και συχνά απέτυχε παταγωδώς να σώσει ζωές αλλά τα τελευταία χρόνια (για τους Κυπρίους εδώ και 50 χρόνια) αποδεικνύεται ότι οι αποφάσεις του μάλλον μένουν στα λόγια και κάποιοι ηγέτες και Κράτη τις γράφουν, κατά το γνωστό ελληνικό απόφθεγμα «εις τα παλαιότερα των υποδημάτων τους» ενώ καθημερινά δολοφονούνται ως «θύματα πολέμου» παιδιά, γυναίκες και άνδρες μέλη του «άμαχου πληθυσμού» από αντίπαλους στρατούς…
Ανεβαίνουν στο περιβόητο «Βήμα» του ΟΗΕ Αρχηγοί Κρατών που είναι «θύματα» και Αρχηγοί Κρατών που είναι θύτες, έρχονται προς ψήφιση στο «Συμβούλιο Ασφαλείας» θέματα και γίνονται απολύτως ευδιάκριτοι οι ρόλοι «θυτών και θυμάτων» και αφού αναπτυχθούν τα σχετικά επιχειρήματα και γίνουν κρυστάλλινα διαφανείς οι αλήθειες, δυστυχώς, κάποια ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ασκεί ΒΕΤΟ και ΤΕΛΟΣ!…
5 Οκτωβρίου 2024 και αναρωτιέμαι: «Ο.Η.Ε….Έχει νόημα να συνεχίσει να υπάρχει;»