Η Μεγάλη Αικατερίνη ίδρυσε την πόλη το 1794, οραματιζόμενη μια λαμπρή παραθαλάσσια νότια πρωτεύουσα.
Δημιουργήθηκε ένα αστικό μαργαριτάρι στις όχθες της Μαύρης Θάλασσας, από την ομάδα των διεθνών αρχιτεκτόνων της, οι οποίοι δεν την απογοήτευσαν. Οι υπέροχες προσόψεις αναδύθηκαν, παρουσιάζοντας ένα εκλεκτικό μείγμα αρχιτεκτονικών στυλ. Είχαν φυτευτεί λεμονιές, ακακίες, καστανιές και πλατάνια προσθέτοντας πράσινο και σκίαση στους δρόμους για να κρατήσουν τους Ρώσους αριστοκράτες οι οποίοι συνέρρεαν εκεί δροσερούς το καλοκαίρι.
Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της σοβιετικής κατοχής, τα κτίρια της Οδησσού παρέμειναν αξιοσημείωτα άθικτα, αλλά παραμελήθηκαν και άρχισαν να μαραζώνουν. Μετά από ανακαίνιση και αποκατάσταση, επέστρεψαν στην προηγούμενη δόξα τους.
Στην επίσκεψη σας εκεί αξίζει να επισκεφθείτε το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου που χτίστηκε το 1887 σε στιλ μπαρόκ και τις κατακόμβες της Οδησσού. Η Σκάλα Ποτέμκιν βρίσκεται σε ένα γραφικό σημείο με θέα στο λιμάνι και αποτελεί ένα από τα σύμβολα της πόλης.
Χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, αποτελείται από 192 σκαλοπάτια και στην κορυφή της βρίσκεται ένα μνημείο προς τιμήν του ιδρυτή της Οδησσού – του Δούκα του Ρισελιέ.
