Το πολυαναμενόμενο «Joker: Τρέλα για δύο» με τον Χοακίν Φίνιξ και τη Lady Gaga, προβάλλεται στους κινηματογράφους
Το «Joker: Τρέλα για δύο» με τον Χοακίν Φίνιξ και τη Lady Gaga έκανε πρεμιέρα χθες Τετάρτη στις αίθουσες και μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας αυτή την εβδομάδα. Ετοιμαστείτε για γερές δόσεις μιούζικαλ με τους δύο πρωταγωνιστές να χορεύουν και να τραγουδούν σε μια απόπειρά τους να διώξουν τους δαίμονες που τους κατακλύζουν, σε μια Γκόθαμ Σίτι πιο παρακμιακή και διεφθαρμένη από ποτέ.
JOKER: ΤΡΕΛΑ ΓΙΑ ΔΥΟ **1/2
(JOKER: FOLIE A DEUX)
ΗΠΑ, 2024
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΤΟΝΤ ΦΙΛΙΠΣ
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
ΧΟΑΚΙΝ ΦΙΝΙΞ, LADY GAGA
Όσοι ενθουσιαστήκατε και λατρέψατε το «Joker» του Τοντ Φίλιπς πριν από πέντε χρόνια κρατήστε μικρό καλάθι εδώ. Πρώτα από όλα η επιλογή η συνέχεια εκείνης της ταινίας να γίνει μιούζικαλ. Δεν είναι βέβαια μιούζικαλ όπως τα ξέρετε καθώς τα τραγούδια είναι μεν πολλά αλλά είναι ερμηνευμένα με «σπασμένο» τρόπο, με τη βραχνή φωνή του Χοακίν Φίνιξ που δεν είναι δα και ποπ σταρ του πενταγράμμου. Επιπλέον τα «χορευτικά» νούμερα δεν αποπνέουν καμία λάμψη και χλιδή και αποτελούν συνέχεια και συνέπεια της παρακμιακής Γκόθαμ Σίτι έτσι, όπως την έπλασε ο Τοντ Φίλιπς και η ομάδα των συνεργατών του. Ο ίδιος λέει ότι η ιδέα για μιούζικαλ ανήκει στον Φίνιξ ο οποίος είδε στον ύπνο του τον Αρθουρ Φλεκ να τραγουδά επί σκηνής. Αν ισχύει αυτό, ξέρουμε που θα χρεώσουμε το «λάθος».
Στην πρώτη ταινία είδαμε έναν περιθωριοποιημένο άνθρωπο να βγάζει πιστόλι και να προκαλεί στο τέλος κοινωνική εξέγερση από όσους νιώθουν ταπεινωμένοι, προδομένοι και αποκλεισμένοι. Πως μπορεί μια τέτοια ιστορία, με τη βαρύτητα και την αρτιότητα στην εκτέλεσή της να συνεχίζεται με όρους μιούζικαλ, έστω και ως μιούζικαλ της παρακμής και του περιθωρίου, στο όνομα της διαφοροποίησης από το πρώτο φιλμ;
Κατά δεύτερον, όλη η δήλωση που έγινε στην πρώτη ταινία, εδώ έχει εξαλειφθεί εντελώς (ή σχεδόν) και μένουμε να κοιτάμε το σόου του Τζόκερ στη δικαστική αίθουσα ο οποίος κυρίως απευθύνεται στις κάμερες και τους θαυμαστές του. Καμία εκ νέου καταβύθιση στην προσωπικότητά του δεν υπάρχει εδώ και κανείς δεν γίνεται σοφότερος από αυτή την ταινία σχετικά με το πώς ένας άνθρωπος, διαταραγμένος ή μη, φτάνει στο έγκλημα και το υπερασπίζεται. Ο Φίνιξ, ικανότατος ηθοποιός ασφαλώς, αρκείται στα γνωστά τρικ του Τζόκερ που από κάποια στιγμή και μετά είναι πλέον προβλέψιμα.
Ούτε η είσοδος της Lady Gaga φτάνει για να ανατρέψει την κατάσταση. Μοιάζει σα να «πήρε τη δουλειά» επειδή μπορεί κάλιστα να εξυπηρετήσει τη μιούζικαλ ιδέα και επειδή διαθέτει σαφώς την εμβέλεια για να φέρει περισσότερο κόσμο στις αίθουσες. Αποδεικνύει ξανά ότι είναι υπερταλαντούχα με σπουδαία αποτελέσματα σε ότι κι αν κάνει αλλά το σενάριο δεν της δίνει το περιθώριο να μας ξεναγήσει στα κατάβαθα μιας διαταραγμένης (;) ψυχής που καταλήγει εσώκλειστη σε ίδρυμα για να συναντήσει τον υπαίτιο των εγκλημάτων που η ίδια θα ήθελε να έχει διαπράξει πρώτη.
Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορείς να αγνοήσεις μια ταινία σαν κι αυτή. Το μέγεθος της παραγωγής, η αψεγάδιαστη εκτέλεσή της αλλά και το προηγούμενο της επιτυχίας της πρώτης ταινίας, δεν σου δίνουν και πολλά περιθώρια. Όμως σίγουρα δεν έχουμε να κάνουμε με την ταινία που αναμέναμε από τη νέα συνεργασία των Τοντ Φίλιπς και Χοακίν Φίνιξ.
ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ
Τα 13 τριαντάφυλλα (2007). Του Εμίλιο Μαρτίνεζ Σερέζο με τους Πίλαρ Λόπεζ ντε Αγιάλα, Βερόνικα Σάντσεζ
Στις 28 Μαρτίου του 1939, λίγο μετά την πτώση της Βαρκελώνης, η Μαδρίτη υψώνει λευκή σημαία και ο στρατηγός Φράνκο αναλαμβάνει την διοίκηση της πόλης. Ο εμφύλιος (1936-1939) έχει λήξει. Ενώ η ελπίδα έχει σβήσει, η Μαδρίτη θα προσπαθήσει να μείνει όρθια και κάποιοι, τελευταίοι ίσως, άντρες και γυναίκες θα αντισταθούν. Ανάμεσα τους η Βιρτούδες, η Κάρμεν, η Χούλια, η Αδελίνα, η Μπλάνκα.
Μικροί ήρωες σε δράση. Κινούμενα σχέδια των Χουάν Χεσούς Γκαρθία Γαλότσα και Πέδρο Σολίς Γκαρθία
Η Μαίρη και ο Τομ, είναι δύο αχώριστα ορφανά αδέρφια από την Ιρλανδία, που φτάνουν στην Νέα Υόρκη και ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι με τρένο διασχίζοντας την Άγρια Δύση, όπου θα γνωρίσουν έναν ξεχωριστό καινούριο φίλο, που θα τους αλλάξει την ζωή για πάντα.