Μια εκδήλωση που θα μπορούσε να ερμηνευτεί πολιτικά καρέ, καρέ, ήταν στην πραγματικότητα η τελετή βράβευσης του Αλέξη Τσίπρα, από το ίδρυμα «Νίκος Νικηφορίδης», το βράδυ της Τρίτης.
Όχι μόνο εξαιτίας των μηνυμάτων με πολλαπλούς αποδέκτες, που έστειλε ο πρώην πρωθυπουργός, αλλά και λόγω των πολλών και ιδιαίτερων παρουσιών στη Τεχνόπολη του δήμου Αθηναίων.
Ο ασπασμός με Φάμελλο
Αναμφίβολα, η στιγμή που θα συζητηθεί περισσότερο τα επόμενα εικοσιτετράωρα, ήταν ο θερμός χαιρετισμός, η αγκαλιά και ο ασπασμός του Αλέξη Τσίπρα με τον Σωκράτη Φάμελλο. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ερμήνευσαν αυτή τη σκηνή ως άμεση στήριξη του πρώην πρωθυπουργού προς τον θεσσαλονικιό βουλευτή, στην «κούρσα» για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, για να υπάρξει -έστω και έμμεσα- στήριξη από την πλευρά Τσίπρα, θα πρέπει πρώτα η μεριά Φάμελλου να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που κυκλοφορούν όλο αυτό το διάστημα, που αναφέρουν ότι θα είναι υποψήφιος για τη θέση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μάλιστα, πρόσωπα που βρίσκονται σε συχνή επικοινωνία με τον πρώην υπουργό, αναφέρουν ότι η μέρα εκείνη δεν θα αργήσει. Για την ακρίβεια, την προσδιορίζουν για την Πέμπτη. Και όπως λένε, τότε η συζήτηση για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, θα τοποθετηθεί σε εντελώς άλλη βάση.
Πάντως, ορισμένοι στέκονται σε μια ακόμα εικόνα. Εκείνη της προσέλευσης του Σωκράτη Φάμελλου στο αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ». Συνοδεύονταν από τη Ρένα Δούρου, δηλαδή ένα πρόσωπο που το προηγούμενο διάστημα στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά και από δύο βουλευτές που ανήκουν στην ομάδα των «87», τον Διονύση Καλαματιανό και τον Χρήστο Γιαννούλη.
Το μήνυμα που θέλησαν να περάσουν, ήταν σαφές. Ο πρώην υπουργός μπορεί να συνθέσει και να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν στο κάδρο βάλουμε και τους τρεις «Ελβετούς» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δηλαδή τους Χάρη Μαμουλάκη, Γιώργο Καραμέρο και Συμεών Κεδίκογλου -οι οποίοι μιλούν με θερμά λόγια για τον Σωκράτη Φάμελλο- τότε το «παζλ» μοιάζει ολοκληρωμένο.
Τα μηνύματα Τσίπρα
Ο Αλέξης Τσίπρας, έχει επιλέξει συνειδητά όλο αυτό το διάστημα, να μην μπλέκεται στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ. Η κατάσταση τον θλίβει, αλλά δεν θέλει σε καμία περίπτωση να αποτελέσει μέρος του προβλήματος. Άλλωστε, ο ίδιος ανέλαβε τις ευθύνες του και «παραμέρισε για να περάσει το νέο κύμα».
Παρά ταύτα, είναι προφανές πως ορισμένα σημεία στην ομιλία του θα ταυτίζονταν με τα όσα λαμβάνουν χώρα στην Κουμουνδούρου. «Είναι σημαντικό, ειδικά στις μέρες μας, να μη λησμονούμε από που ερχόμαστε, γιατί αλλιώς θα χάσουμε τελείως τη πυξίδα για το που θα πάμε», είπε στην τοποθέτηση του ο πρώην πρωθυπουργός.
Αρκετοί εξέλαβαν τη φράση αυτή, ως μια προτροπή στο να μην ξεχάσει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ πως το κόμμα τους και η Αριστερά στην Ελλάδα, έρχεται από μακριά. Και αν κάποιοι επιχειρήσουν να τη μετατρέψουν σε ένα φιλελεύθερο «χυλό», αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει αποδεκτό.
Στάθηκε ειδικά στους νέους ανθρώπους και σε εκείνους που θα προσπαθήσουν να τους εκμεταλλευτεί.
«Όπως αρνούνται να εμπιστευθούν κάθε κήρυκα που θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί ανέξοδα και βροντερά την οργή τους, βυθίζοντας το δημόσιο διάλογο βαθύτερα στην τοξικότητα και το βούρκο. Αναζητούν όραμα, αλλά και ρεαλισμό, σοβαρότητα, επιμονή, ειλικρίνεια, αποτελεσματικότητα. Ουσία και όχι εικόνα. Και δεν τους αρκεί η ιδεολογία που δηλώνει κάθε πολιτική δύναμη για να την εμπιστευτούν», τόνισε, με αρκετούς να εκτιμούν ότι φωτογραφίζει τον Στέφανο Κασσελάκη.
«Εκεχειρία» για τον Τσίπρα
Στην εκδήλωση για τη βράβευση του Αλέξη Τσίπρα, έδωσαν το παρών πρόσωπα από όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ, θάβοντας για λίγο το «τσεκούρι του πολέμου». 17 βουλευτές, πολλά μέλη των καθοδηγητικών οργάνων και πλήθος κόσμου, βρέθηκαν εκεί για τον πρώην πρωθυπουργό.
Όχι μόνο από την ομάδα των «87» ή τους «ουδέτερους», αλλά και στενοί συνεργάτες του Στέφανου Κασσελάκη, όπως ο Βαγγέλης Αποστολάκης και η Κυριακή Μάλαμα, προσήλθαν στη Τεχνόπολη. Ξεχωριστή στιγμή, αποτελεί και η αγκαλιά του Αλέξη Τσίπρα με τον Νίκο Παππά.
Και αυτό γιατί είναι γνωστό πως το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις τους ήταν «παγωμένες». Πάντως, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κάθισε στην πρώτη σειρά, πολύ κοντά στον άνθρωπο που υπήρξε στενότατος συνεργάτης του για σχεδόν 18 χρόνια.