47χρονη εξομολογείται: Συμβαίνουν ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες. Όλα είναι μια στιγμή – Την πάτησα σαν πρωτάρα
Πόσο δύσκολο είναι όταν μπλέκεις σε καταστάσεις που ξέρεις ότι κατά πάσα πιθανότητα θα σε βγάλουν σε αδιέξοδο; Κάτι τέτοιο φαίνεται πως συμβαίνει και στην συγκεκριμένη αναγνώστρια που νομίζει πως ερωτεύεται τον κολλητό της κoρης της.
Νομίζω πως ερωτεύομαι τον κολλητό της κòρης μου
Είμαι η Φένια και είμαι 47 ετών. Η κoρη μου είναι 24. Την έκανα πολύ μικρή και ο πατέρας της μας παράτησε. Η κòρη μου γνώρισε ένα παιδί στην σχολή το οποίο είναι 27 ετών και τον τελευταίο καιρό κάνουν πολύ παρέα. Δεν ξέρω αν θεωρούνται ακριβώς κολλητοί αλλά μικρή σημασία έχει.
Εδώ και 6 μήνες μπαινοβγαίνει συνεχώς μέσα στο σπίτι μας, πότε για μαθήματα, πότε απλά για να κάτσει με την κòρη μου. Στο μεταξύ επειδή εγώ και η κoρη μου έχουμε άριστες σχέσεις πολλές φορές καθόμαστε οι τρεις μας και παίζουμε επιτραπέζια, κουτσομπολεύουμε και συζητάμε.
Ο Νικ έτσι λέγεται το παιδί είναι ένα παιδί πολύ ευαίσθητο, έξυπνο και συνεσταλμένο. Του αρέσει να διαβάζει πολλά βιβλία, δουλεύει από τα 18 του και είναι ανεξάρτητος. Έχει άποψη για όλα, χρησιμοποιεί πολύ σωστά τον λόγο και γενικότερα είναι ένα παιδί που το καμαρώνεις.
Το προηγούμενο Σάββατο η κoρη μου είχε φύγει για εκδρομή με το αγoρι της και ο Ραφαήλ δεν είχε τι να κάνει. Μου έστειλε λοιπόν μήνυμα και μου είπε αν θέλω να έρθει να μου κάνει παρέα. Δεν μου φάνηκε παράξενο διότι έχουμε άριστες σχέσεις και το θεώρησα πολύ λογικό.
Κάτσαμε, μιλήσαμε, είδαμε ταινία και φάγαμε. Μετά από πολλές ώρες συζήτησης, με γέλια και σοβαρές συζητήσεις, ξαφνικά ήρθαμε πιο κοντά. Δεν κατάλαβα ακριβώς πως έγινε αλλά έγινε. Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά χρόνια να κάνω σχέση. Είχα επικεντρωθεί στην ανατροφή του παιδιού μου.
Επίσης δεν ήθελα να βάλω όποιον να ‘ναι σπίτι μας γιατί τόσα γίνονται. Αυτό που έγινε όμως δεν το περίμενα και νιώθω άσχημα γι’ αυτό. Δεν είναι η διαφορά ηλικία το θέμα μου. Ενήλικοι και ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε. Κι επειδή και η κòρη μου έχει πολύ προχωρημένο μυαλό αποκλείεται να την πείραζε.
Το ζήτημα είναι η σχέση που έχει με την κòρη μου. Θα μπερδευτούν πολύ τα πράγματα μεταξύ μας και ξέρω πως κάτι τέτοιο κατά πάσα πιθανότητα θα διαταράξει τις ισορροπίες. Το θέμα είναι όμως ότι δεν μπορώ να το κοντρολάρω. Προσπαθώ να βρω μία λύση σε αυτό και δεν μπορώ.
Του είπα την επόμενη μέρα ότι δεν θέλω να ξανά γίνει κάτι τέτοιο. Ότι ήταν ένα λάθος και πως πρέπει να το ξεχάσουμε. Εκείνος μου είπε ότι δεν καταλαβαίνει το γιατί αλλά δεν θα με πιέσει σε τίποτα. Δεν μου έχει δώσει δικαίωμα από τότε η αλήθεια είναι.
Εγώ όμως δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Μάλλον τα τόσα χρόνια μοναξιάς συμβάλλουν σε αυτό. Το θέμα είναι ότι από τότε ο Ραφαήλ βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να μην έρθει σπίτι μου και η κoρη μου αρχίζει να παραξενεύεται. Θεωρείτε ότι είναι πολύ λάθος αυτό;