Σε γυναίκα αν πέσεις θύμα.. θα σε βρει καταστροφή
και στης θάλασσας το κύμα… όποιος πέσει θα πνιγεί (Μια ανάλυση κοινωνιολόγου για τη δύναμη της γυναίκας)
γράφει η Ιωάννα Χαρμπέα (κοινωνιολόγος/συγγραφέας)
Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους.
Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.
Είναι μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Παραδοσιακά, ενώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους για βελτίωση της θέσης των γυναικών, καθώς και να εορτάσουν τις νίκες και τα επιτεύγματα του κινήματος.
Η παγκόσμια ημέρα των γυναικών ξεκίνησε ως ένας εορτασμός στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους για τις γυναίκες όπως συμβαίνει και με τη γιορτή της μητέρας και την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου. Σε άλλες περιοχές, ωστόσο, παραμένει ισχυρή η αρχική πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της ισότητα των γυναικών.
Ο εορτασμός, ύστερα από πολύχρονη καθυστέρηση καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911.
Και τώρα ας αναρωτηθούμε η γυναίκα πρέπει να γιορτάζει μια μέρα το χρόνο; Μια φορά το χρόνο; Το 2019 νομίζω ότι πλέον η γυναίκα έχει αποδεσμευθεί από πολλά κατάλοιπα των παρελθόντων ετών. Αδιαμφισβήτητα κατέχει μια αρκετή καλή εως εξέχουσα θέση στην οικογένεια και στην κοινωνία. Βέβαια σε κάποιες χώρες ακόμα θεωρείται υποδεέστερη και αυτό φαίνεται τόσο από την ενδυμασία όσο και από τις υποχρεώσεις της προς τον άντρα. Κάποτε θεωρούνταν ένα από τα τρία κακά στοιχεία της φύσης. Πυρ, γυνή και θάλασσα ήταν τα τρία κακά και έχει τραγουδηθεί:
Όμορφη είναι η γυναίκα
και η θάλασσα γλυκιά
η φωτιά στο τζάκι μέσα
έχει χάρη κι ομορφιά
μα κι οι τρεις αυτές δεν έχουν
ούτε μπέσα ούτε καρδιά
Πυρ, γυνή και θάλασσα
πυρ, γυνή και θάλασσα
εσείς με καταστρέψατε
και την ζωή μου χάλασα
Σε γυναίκα αν πέσεις θύμα
θα σε βρει καταστροφή
και στης θάλασσας το κύμα
όποιος πέσει θα πνιγεί
και μες στη φωτιά όταν πέσεις
δε γλιτώνεις θα καείς
Όπως και να έχει κοινωνιολογικά αν το εξετάσουμε οι άνθρωποι είναι εκείνοι που καθορίζουν το ρόλο της γυναίκας. Σήμερα μάλιστα στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα βλέπουμε το εξής παράδοξο φαινόμενο γυναίκες να εργάζονται και άντρες να είναι άνεργοι, γυναίκες να κατακλύζουν καίριες θέσεις στην πολιτική, στην οικονομία, στον πολιτισμό, στις γνώσεις , στην καινοτομία.
Το ερώτημα λοιπόν που μπαίνει είναι μήπως επιδιώκοντας την ισότητα με τους άντρες κάπου τους θέσαμε στο περιθώριο; Ισότητα επιδιώκαμε όχι να παραγκωνίσουμε τον ανδρικό πληθυσμό. Πολλά ερωτήματα και άπειρες συζητήσεις προκύπτουν σήμερα που φθάνουν μέχρι και την κακοποίηση ανδρών από γυναίκες, οι οποίοι όμως δε μιλάνε ακριβώς γιατί η κοινωνία θεωρεί υποτιμητικό για ένα άνδρα να κακοποιείται από γυναίκα και θα τον χλευάσει.
Ας γιορτάσουμε λοιπόν τα όσα καταφέραμε ως γυναίκες στο πέρασμα των χρόνων αλλά μην θέσουμε στο περιθώριο το ανδρικό πρότυπο και ύστερα παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχουν άνδρες σήμερα! Στο κυνήγι της ισότητας, ίσως κυνηγήσαμε τους άνδρες, τους τρομάξαμε με το δυναμισμό μας και τους αφήσαμε κάποιους σε μια άκρη να μας υπηρετούν.
Πυρ, γυνή και θάλασσα σίγουρα δεν ειπώθηκε τυχαία κάποιο κοινό έχουν τα τρία αυτά στοιχεία.
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες!