Θοδωρής Νικολάου: «Θαυμάζω τους καλλιτέχνες που δεν εφησυχάζουν από μία επιτυχία»

Ο Θοδωρής Νικολάου τραγουδά στη νέα δισκογραφική δουλειά του Παρασκευά Καρασούλου «Της ομορφιάς το άγριο φιλί» και ετοιμάζεται για την παρουσίαση της στο Θέατρο Βράχων

Λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία της Μικρής Αρκτου στο Θέατρο Βράχων στις 30 Σεπτεμβρίου για την επίσημη παρουσίαση του νέου άλμπουμ του Παρασκευά Καρασούλου, «Της ομορφιάς το άγριο φιλί», ο ερμηνευτής των τραγουδιών του, Θοδωρής Νικολάου μιλάει στο newsbomb.gr για τον αγαπημένο του στίχο στο άλμπουμ, την ομορφιά γύρω του και το μικρό, οικογενειακό άσπρο Fiat με τις αγαπημένες, «μαγικές» κασέτες του μπαμπά και της μαμάς.

Ποιος στίχος από τα καινούρια τραγούδια έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη σας;

Οι συγκλονιστικοί στίχοι του Παρασκευά από το τραγούδι «Τα μάτια του ποιητή»: «Στα όνειρα που ακύρωσαν οι φόβοι ήμουν κι εγώ εκεί διωγμένος. Στο λίγο του ανθρώπου όταν ξεκόβει απ’ το πολύ που είναι χρεωμένος. Γυρνάω και γερνάω μα δεν βλέπω το φως που μού ’ταξε η ελπίδα. Καράβι μεθυσμένο επιβλέπω με δαίμονες γυμνούς στην καταιγίδα».

Τι όμορφο είδατε, νιώσατε το τελευταίο διάστημα και έμεινε στην καρδιά σας;

Την αγάπη, την υποστήριξη και την πίστη στα μάτια των αγαπημένων μου ανθρώπων προς το πρόσωπό μου. Τους ευχαριστώ, που με κάνουν να χαμογελάω, να συνεχίζω και να πιστεύω ότι «άξιζε ο δρόμος ως εδώ…».

Ποιους τραγουδιστές θαυμάζατε μικρός; Ποιοι ήταν τα πρότυπά σας;

Δε θέλω να τους ονοματίσω, για πολλούς λόγους. Θα σου περιγράψω όμως τα κύρια γνωρίσματά τους και θα καταλάβεις. Αναφέρομαι, καταρχάς, σε Καλλιτέχνες που υπηρετούν την τέχνη της μουσικής και του τραγουδιού. Είναι εκείνοι που εξέλιξαν και εξελίσσουν τις δεξιότητές τους, το ταλέντο τους, με δουλειά και με μυαλό, και εξελίχθηκαν και εξελίσσονται, μέσω της τέχνης, ως άνθρωποι. Εκείνοι που δεν εφησυχάζουν από μία επιτυχία και που η φήμη τους δεν τους αλλοιώνει. Εκείνοι που ρισκάρουν αδιαφορώντας για το ρεύμα της εποχής ή το εφήμερο «σουξέ». Είναι εκείνοι που, μέσω της προσωπικότητάς τους και της όποιας επιρροής τους στο κοινό, δρουν θετικά στην κοινωνία και γίνονται πρότυπα καλλιτεχνών και πολιτών.

Η μουσική βιομηχανία έχει πληγεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια. Έπαιξε αυτό κάποιο ρόλο στην απόφασή σας να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το τραγούδι; Παίζει κάποιο ρόλο στην επιθυμία σας να δηλώνετε παρών στο χώρο;

Το γεγονός ότι στην εποχή μας η δισκογραφία «πνέει τα λοίσθια», θα έπρεπε να λειτουργήσει – μάλλον – ανασταλτικά σε μία τέτοια απόφαση. Πώς θα ήταν εξάλλου δυνατόν, μία τέτοια συνθήκη να αποτελεί κίνητρο, για τον οποιοδήποτε, να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι και την μουσική; Παρόλα αυτά, η αγάπη μου για το ελληνικό τραγούδι είναι τόσο ισχυρή, που δεν σκέφτηκα, ούτε στιγμή, να μην προσπαθήσω, πόσο μάλλον όταν δίπλα μου και είμαι τυχερός γι’ αυτό, έχω μία οικογένεια, την Μικρή Άρκτο, που με στηρίζει σε ό,τι κάνουμε και χαίρομαι πολύ, γιατί μαζί σχεδιάζουμε και ονειρευόμαστε όμορφα, δημιουργικά πράγματα.

Θυμάστε ποιο ήταν το πρώτο άλμπουμ ή τραγούδι που αγαπήσατε σφόδρα;

«Το Παπάκι», του Νικόλα Άσιμου, ήταν ένα από τα πρώτα μου ακούσματα. Το ζητούσα επίμονα, κάθε φορά που ταξιδεύαμε με τους γονείς μου με το αμάξι μας, ένα παλιό, λευκό FIAT γεμάτο με τις «μαγικές» κασέτες του μπαμπά και της μαμάς, για να πάμε στο χωριό.

Ποιο τραγούδι ζηλεύετε και θα θέλατε να το έχετε πει εσείς στην πρώτη κυκλοφορία του;

Είναι τόσα πολλά, που πραγματικά θα μπορούσα, πολύ γρήγορα, να απαριθμήσω χιλιάδες.

Τι σας λείπει από την Πάτρα όπου μεγαλώσατε; Τι σας αρέσει περισσότερο στην Αθήνα;

Από την Πάτρα νοσταλγώ ό,τι έζησα. Οι μνήμες μου είναι ισχυρές, οι θύμησες υπέροχες. Όμορφα χρόνια, ωραίες και ανέμελες εποχές. Η Αθήνα είναι η πόλη μου, πια. Αναγκαίο κακό όμως, καθώς η παρουσία μου σε αυτή την πόλη, λόγω της ενασχόλησής μου με το τραγούδι, είναι επιβεβλημένη.

Τι ρόλο παίζει στην πορεία σας στο τραγούδι ο Παρασκευάς Καρασούλος; Για ποιους λόγους δέσατε;

Νομίζω ότι αν δεν είχα γνωρίσει τον Παρασκευά τον Απρίλιο του 2019 δεν θα είχα συνεχίσει να είμαι ενεργός στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού και της μουσικής μας. Ο Παρασκευάς επανανοηματοδότησε την παρουσία μου και, μαζί, χαράξαμε τον δικό μας δρόμο. Με πίστεψε και με πιστεύει, με όπλισε με αισιοδοξία και κοντά του έχω γίνει καλύτερος ερμηνευτής, αλλά και άνθρωπος.

Δέσαμε, γιατί έχουμε έναν κοινό κώδικα αξιών για τη ζωή και στη ζωή. Νιώθω, λοιπόν, μεγάλη τιμή και συγκίνηση, που ο Παρασκευάς έχει επιλέξει να είμαι η «φωνή» του και είμαι πολύ χαρούμενος που οι δρόμοι μας έχουν συναντηθεί, γιατί εκτός από σημαντικός δημιουργός είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος. Δοτικός, γενναιόδωρος, ακέραιος, με αστείρευτη όρεξη να δημιουργεί, παρά την τεράστια διαδρομή, που έχει διανύσει με μεγάλη επιτυχία, ένας μαχητής της ζωής και της τέχνης, ένας ενεργός πολίτης, που ασχολείται με τα κοινά και προσπαθεί για έναν καλύτερο κόσμο. Του χρωστώ πολλά και, πάντα, θα τον ευχαριστώ για το δώρο του να με θεωρεί μέλος της οικογένειάς του, όπως πια τον θεωρώ κι εγώ οικογένειά μου.

Info

«Της ομορφιάς το άγριο φιλί»

Του Παρασκευά Καρασούλου

Θέατρο Βράχων «Αννα Συνοδινού» (Βύρωνας)

30 Σεπτεμβρίου (21.00)

Ερμηνεύει

ο Θοδωρής Νικολάου

Καλλιτεχνική επιμέλεια:

Παρασκευάς Καρασούλος

Συμμετέχουν:

Δήμητρα Σελεμίδου

Φωνητικό σύνολο σπουδαστών της Σχολής Θεάτρου 10Θ

Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr

Πηγή