H δίδυμη αδερφή μου πήγε με τον άντρα μου: Αληθινές ιστορίες συνανθρώπων της διπλανής πόρτας που πολύ πιθανό είναι να ταυτιστεί κάποιος και να βρει λύση ή κατεύθυνση στο δικό του πρόβλημα
Η δική μου ιστορία…
Η αδελφή μου, δεν ήταν αίμα μου αλλά φίδι…
Πώς μπορεί ο πιο στενός σου άνθρωπος να σε κοιτάζει στα μάτια και να σε αγκαλιάζει και να σου μιλάει και εκείνη να κρύβει ένα τόσο έντονο μυστικό από σένα;
Ο άντρας μου, χωρίς να το ξέρω, διατηρούσε παράλληλο δεσμό και με την αδελφή μου λίγο μετά αφότου τα φτιάξαμε μαζί.
Με την αδελφή μου είμαστε δίδυμες και ενώ είμαστε σα δύο σταγόνες νερό οι χαρακτήρες μας διαφέρουν.
Εγώ είμαι πιο μαχητική και ίσως απαιτητική ενώ η αδελφή μου χαμηλών τόνων και από όσο φαίνεται ένα ύπουλο φίδι.
Τις ευθύνες τις επιρρίπτω κυρίως στην ίδια και όχι στον άντρα μου.
Οι άντρες που παντρευόμαστε δεν παύει να είναι ξένοι και σήμερα να είναι στη ζωή σου και αύριο να σε βρίζουν και να κάνουν πως δε σε ξέρουν καν.
Το δράμα ήταν πως με τον άντρα μου είχαμε πάντα μια έντονη σχέση, νοσηρή θα τη χαρακτήριζα τώρα που έχει περάσει καιρός και έχουμε πάρει διαζύγιο.
Η αδελφή μου, ήταν το αποκούμπι μου, της έλεγα τα προβλήματά μου, έκλαιγα στον ώμο της και εκείνη ενώ έκανε πως με νιώθει και με συμπονά ήταν η πέτρα του σκανδάλου.
Είχα υποψίες πως ο άντρας μου διατηρούσε παράλληλο δεσμό και μάλιστα είχα πει στην αδελφή μου να είναι κοντά του και να τον παρακολουθεί.
Μόνη μου έβγαλα τα μάτια μου δηλαδή.
Επιπλέον, επειδή μοιάζουμε ως δύο σταγόνες νερό κανείς δεν υποψιαζόταν πως ο άντρας μου πήγαινε για καφέ, για φαγητό ή για ψώνια με την αδελφή μου και όχι με μένα.
Χωρίς να το ξέρω έζησα προδοσία και διπλή εξαπάτηση.
Είναι τραγικό αυτό που έζησα και δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο.
Οι σχέσεις όσο και αν πονάει η αλήθεια πρέπει να βασίζονται στην αλήθεια και μόνο σ’ αυτήν.
Σήμερα ζω σ’ άλλη πόλη και δεν έχω καμία επαφή με κανέναν από την οικογένειά μου.
Καλύτερα μόνη παρά με τοξικούς ανθρώπους που δε με σέβονται.