Ο Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς (ΣΥΣΑ) που έρχεται να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, εμπεριέχει πολλαπλά μηνύματα τα οποία και δεν δύναται να αγνοηθούν από κανέναν
Ένα κόμμα που η δομή του δεν θα θυμίζει σε τίποτα εκείνα της ευρωπαϊκής Αριστεράς, σε καμία έκφανση της (κομμουνιστική, ανανεωτική, σοσιαλδημοκρατική) επιχειρεί να στήσει ο Στέφανος Κασσελάκης, με τις αλλαγές που εισηγήθηκε στην Επιτροπή Καταστατικού να προκαλούν «παγωμάρα» ακόμα και στους υποστηρικτές του.
Ο Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς (ΣΥΣΑ) που έρχεται να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, εμπεριέχει πολλαπλά μηνύματα τα οποία και δεν δύναται να αγνοηθούν από κανέναν.
Είπε, ξείπε για το όνομα
Δεν έχουν περάσει πάρα μόνο τρεις μήνες από την ημέρα που ο Στέφανος Κασσελάκης, δήλωνε ότι δεν θα αλλάξει το όνομα του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, σε παλιότερη συνέντευξη είχε ισχυριστεί ότι μόνο το Συνασπισμός (δηλαδή αρχικό του νυν ακρωνυμίου) δεν του άρεσε. Και αυτό δεν παρέπεμπε σε ενιαίο κόμμα.
Τελικά, εισηγήθηκε να αλλάξει το όνομα του κόμματος, αλλά από το προηγούμενο ακρωνύμιο, κράτησε εκείνο που δεν του άρεσε. Η συγκεκριμένη πρόταση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν εκπλήσσει κανέναν, καθώς ο Στέφανος Κασσελάκης η σταθερότητα των λόγων του δεν αποτελεί το μεγάλο του ατού.
«Κόκκινη γραμμή με Τσίπρα»
Δεν είναι, πάντως, λίγοι εκείνοι στην Κουμουνδούρου που στέκονται στην επιλογή και μόνο να εισηγηθεί την αλλαγή του ιστορικού ονόματος και να στείλει τον ΣΥΡΙΖΑ στον «κάλαθο της ιστορίας». Όπως λένε, αυτή η κίνηση δεν είναι απλά θέμα μάρκετινγκ, αλλά εμπεριέχει ακόμα πολλές πτυχές.
Αρχικά, ότι επιθυμεί να κόψει κάθε σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα και την εκδοχή της κυβερνώσας Αριστεράς. Εκείνης, δηλαδή, που ανέτρεψε το πολιτικό status quo 30 και πλέον ετών. Άλλωστε, θεωρούν ότι και μόνο η ύπαρξη του πρώην πρωθυπουργού, του προκαλεί εκνευρισμό. Επομένως, λογικό είναι να θέλει να απαλλαγεί από το κόμμα του προκατόχου του, τραβώντας μια σαφή «κόκκινη γραμμή» από αυτόν.
Πάντως, η πιθανή αλλαγή του ονόματος, ενδεχομένως και να εμπεριέχει ένα ρίσκο, διότι μπορεί να «απελευθερώσει» τόσο τα στελέχη, όσο και τη βάση από τη συναισθηματική ταύτιση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δημιουργώντας φυγόκεντρες δυνάμεις.
Το κόμμα είναι αυτός
Ένα άλλο στοιχείο που δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο, είναι η κατάργηση των νομαρχιακών οργανώσεων, της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας, δηλαδή των οργάνων που καθοδηγούν το κόμμα και στα οποία λογοδοτεί ο πρόεδρος.
Οι νομαρχιακές οργανώσεις θα αντικατασταθούν από χαοτικές -ως προς το μέγεθος- «Περιφερειακές Επιτροπές Μελών». Η Κεντρική Επιτροπή, θα αντικατασταθεί από ένα όργανο που θα ονομάζεται «Εθνική Επιτροπή Μελών». Θα συνεδριάζει 4 φορές τον χρόνο, καθήκον της δεν θα είναι η καθοδήγηση του κόμματος, αλλά θα επεξεργάζεται τις προτάσεις των Περιφερειακών Επιτροπών Μελών.
Το ενδιαφέρον, όμως, έγκειται στη σύσταση της. Δεν θα εκλέγεται από τη βάση -όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Αντίθετα, ένα τεράστιο μέρος των 151 μελών της, θα είναι στην πραγματικότητα διορισμένο, εξ οφίτσιο, αφού σε αυτή θα συμμετέχουν οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές.
Όσο για την Πολιτική Γραμματεία; Τη θέση της θα πάρει ένα μικρό σχήμα, που θα ονομάζεται Εκτελεστική Επιτροπή και θα αποτελείται από τον πρόεδρο και τους «φίλους» του. Και αυτό γιατί θα συμμετέχουν το προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας -το οποίο διορίζει ο πρόεδρος- τους γραμματείς -που ναι μεν θα εκλέγονται από το Εθνικό Συμβούλιο, όμως θα αποτελούν προτάσεις του προέδρου- τον γραμματέα της -σχεδόν ανύπαρκτης στην κοινωνία- νεολαίας και τον εκπρόσωπο Τύπου, που προφανώς επιλέγει ο πρόεδρος.
Επομένως, με αυτό το σχήμα που δημιουργείται δήθεν για να καταπολεμήσει την «κομματική γραφειοκρατία», χάνεται κάθε δυνατότητα ελέγχου της ηγεσίας και ιδιαίτερα του προέδρου, δημιουργώντας ένα προσωποπαγές κόμμα, υπό την ηγεσία ενός μόνο ανθρώπου.
Διαφωνίες για θητείες και μετακινούμενους βουλευτές
Όπως και να έχει, φαίνεται ότι δικαιώνονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριζαν ότι ο Στέφανος Κασσελάκης επιχειρεί να μετατρέψει το κόμμα τους σε μια «μονοπρόσωπη ΙΚΕ». Πλέον, μετά την εισήγηση του προέδρου στην Επιτροπή Δεοντολογίας, θεωρούν ότι δικαιώθηκαν.
Ωστόσο, στις εισηγήσεις του Στέφανου Κασσελάκη υπάρχουν και πρακτικές δυσκολίες – γεγονός που κατά τους αντιπάλους του δείχνει την παντελή άγνοια του για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας.
Εκτός από την αλλαγή του ονόματος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εισηγήθηκε μια σειρά από ασυμβίβαστα όπως το ότι οι βουλευτές δεν θα μετέχουν στα κομματικά όργανα -με εξαίρεση το Εθνικό Συμβούλιο (όργανο που θα αντικαταστήσει την Κεντρική Επιτροπή).
Θεσπίζει, αρχικά, ανώτατο όριο θητειών για κάθε βουλευτή -θα υπολογίζεται στις τρεις θητείες- και μετά ο εκάστοτε βουλευτης θα αλλάζει εκλογική περιφέρεια, αν θέλει να διεκδικήσει την επανεκλογή του. Όπως αναφέρουν στελέχη του κόμματος, αυτό «θυμίζει μάλλον περιφερόμενο θίασο», Όπως υπογραμμίζουν, ο βουλευτής σε μια περιοχή έχει κοινωνικά ερείσματα. «Σε μια άλλη τι θα συμβολίζει; Τον σελέμπριτι;», ήταν η απόρροια τους.
Παράλληλα, στην περίπτωση που κάποιος επιθυμεί να είναι υποψήφιος στις εκλογές και μετέχει σε όργανο του κόμματος, θα πρέπει να έχει παραιτηθεί από αυτό 18 μήνες πριν.
Τα ίδια πρόσωπα παρατηρούν πως η παραίτηση προ 18 μηνών μπορεί να γίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα. Εκεί, δηλαδή, που οι εκλογές γίνονται σε προκαθορισμένη ημερομηνία. Στην Ελλάδα αυτό είναι κομματάκι δύσκολο, για έναν απλό λόγο. Ότι μπορεί να γίνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή. Άρα, πως θα παραιτηθεί κάποιος από ένα όργανο δύο χρόνια πριν, όταν οι εκλογές μπορεί να γίνουν σε δύο ή σε τρία χρόνια;