Γεννήθηκα για να είμαι ελεύθερος

© Anyaberkut | Dreamstime.com

Χαμένος μέσα στη βουή της πόλης, ψάχνω εκείνο το μέρος μέσα μου να ξαποστάσω. Τρελαμένος, κινούμαι στους ρυθμούς που σε θέλουν ρομπότ για να τα προλαβαίνεις όλα χωρίς συναίσθημα και χωρίς αληθινό χαμόγελο.

Σταματάω για μια στιγμή και παρατηρώ τα χέρια μου, τα δάχτυλά μου, έτσι ασυναίσθητα και αναρωτιέμαι: “Αλήθεια τρέχει αίμα στις φλέβες μου;”. Έχω ξεχάσει να είμαι ζωντανός. Φρικάρω και μόνο στη συνειδητοποίηση.

Μεμιάς μαζεύω τα πράγματά μου και φεύγω σχεδόν τρέχοντας από το γραφείο. Θέλω να φύγω από όλους και από όλα και να πάω στο καταφύγιό μου. Θέλω να κατεβάσω ρολά στην ανούσια καθημερινότητα και να πιάσω επαφή με τα ουσιώδη και τα ζωτικά.

Μήπως έχω ξεχάσει να είμαι άνθρωπος; Δίπλα μου χίλιες δυστυχίες διαδραματίζονται κι εμένα μου είναι αδύνατο να βγω απ’ το μικρόκοσμό μου. Έχτισα το δικό μου κόσμο όπως και τόσοι άλλοι από τα ίδια όμως υλικά που μου τα πούλησαν φτηνά σε τιμή ευκαιρίας, νομίζοντας πως κάτι έκανα, μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι έκανα μια από τα ίδια όπως τόσοι και τόσοι.

Μία από τα ίδια. Ανατριχιάζω σ’ αυτή την άνευρη επανάληψη που το μόνο που ζητά είναι να μη με κάνει να ξυπνήσω από το λήθαργο που έχω πέσει. Τυποποιημένη ζωή ίδια κι απαράλλαχτη όπως τυποποιημένα έχουν γίνει σχεδόν τα πάντα στη ζωή μας από τις σχέσεις, την τροφή μας, τον τρόπος διασκέδασης.

Νιώθω να πνίγομαι. Πώς κατάντησα έτσι; Ποιος με έβαλε σ’ αυτό το κουτάκι; Μόνος μου πήρα την απόφαση και μπήκα; Ποιος μου είπε να ανήκω κι εγώ κάπου; Ποιος σας είπε ότι θέλω να ανήκω σε αυτό το κουτί που εσείς ονομάσατε ζωή;

Μια καλοστημένη παγίδα για να τους πιάνει όλους, για να φυλακίζει την ελευθερία τους. Νισάφι πια., δε θέλω να σας ανήκω. Γεννήθηκα για να είμαι ελεύθερος. Τόσο δύσκολη είναι σήμερα η ελευθερία; Τόσο ουτοπική και άπιαστη; Μήπως εγώ είμαι ο απροσάρμοστος και ο “περίεργος” σ’ έναν κόσμο που θέλει τη βολή του και όχι την ελευθερία του;

Καλύτερα “περίεργος” θαρρώ, παρά βολεμένος σε μια κατάσταση που πλασάρεται ως ασφάλεια. Τουλάχιστον είμαι ελεύθερος να επιλέξω κι αυτό θέλει πολλά κότσια.

Επιμέλεια: Λίνα Παυλοπούλου

ΠΗΓΗ


Αφήστε ένα μήνυμα

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ