Έφαγα φρίκη με την πεθερά μου: Δεν είναι από τα πιο συνηθισμένα να ακούει κανείς και όμως συμβαίνουν κι αυτά
Αυτός ο αναγνώστης φαίνεται πως ερωτεύτηκε την πεθερά του και κρατιέται να μην της το δηλώσει και να χωρίσει την γυναίκα του.Τα σχόλια δικά σας…
Συνήθως στην Ελλάδα οι πεθερές δεν τα πάνε καλά με τους γαμπρούς και τις νύφες. Αυτό βέβαια είναι πολύ ενοχλητικό, αφού δείχνει πως οι ελληνικές οικογένειες είναι παραπάνω παρεμβατικές από όσο θα έπρεπε και πως τους γονείς περισσότερο τους ενδιαφέρει αν εγκρίνουν μία επιλογή, από το να σεβαστούν την επιλογή των παιδιών τους.
Αυτή η ιστορία όμως μας κάνει να πιστεύουμε, πως καλύτερα να αντιπαθιούνται, παρά ο γαμπρός να ερωτεύεται την πεθερά. Ο αναγνώστης αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία του μαζί μας κι εμείς διαβάζοντάς την δεν ξέραμε πως να νιώσουμε.
Δεν θέλω να αποκαλύψω το πραγματικό μου όνομα, για ευνόητους λόγους όμως εδώ και έξι μήνες βρίσκομαι σε απόγνωση. Νομίζω πως είμαι ερωτευμένος με την πεθερά μου κι ενώ κάνω ό,τι μπορώ για να ξεκολλήσει το μυαλό μου, η γυναίκα μου άθελά της δεν βοηθάει καθόλου. Θα πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Με την γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι εδώ και 4 χρόνια. Όμως τα πρώτα χρόνια του γάμου μας μέναμε στο εξωτερικό. Με τα πεθερικά μου είχα πολύ τυπικές σχέσεις, κυρίως από κάμερα, αφού η απόσταση δεν μας είχε επιτρέψει να γνωριστούμε.
Από την αρχή κατάλαβα ότι η πεθερά μου ήταν μία πολύ όμορφη γυναίκα για την ηλικία της. Αδύνατη, γυμνασμένη, περιποιημένη και μοντέρνα, με μακριά μαύρα μαλλιά, έντονο βλέμμα και όμορφα χείλη. Είχε μία γοητεία παρόλο που ήταν 55 χρονών τότε αλλά φυσικά εγώ δεν έδωσε περισσότερη σημασία.
Ο πεθερός μου από την άλλη είναι ένας τυπικός άντρας της ηλικίας του. Με κοιλιά και καράφλα. Η γυναίκα μου, μου έλεγε ότι οι γονείς της είναι πολύ ερωτευμένοι μέχρι και σήμερα και πως 30 χρόνια που είναι παντρεμένοι δεν είχε ακούσει ή αντιληφθεί ποτέ, κάποιος από τους δύο να ξενοκοιτάει.
Πριν έναν χρόνο αποφασίσαμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα. Η γυναίκα μου έμεινε έγκυος και ήθελε να είναι κοντά στην μάνα της, αφού ήταν το πρώτο μας παιδί. Πάντα ήθελε να γυρίσει στην Ελλάδα οπότε η εγκυμοσύνη της, έφερε και την κατάλληλη αφορμή.
Μετακομίσαμε λοιπόν στην Ελλάδα και νοικιάσαμε ένα σπίτι στην ίδια γειτονιά με τα πεθερικά μου, έτσι ώστε ανά πάσα ώρα και στιγμή τόσο σαν έγκυος όσο και σαν λεχώνα, η μητέρα της να ήταν εκεί. Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα την πεθερά μου γοητεύτηκα αλλά στην αρχή δεν κατάλαβα τι είχε συμβεί.
Ήταν ένας πολύ φιλικός και εγκάρδιος άνθρωπος σε αντίθεση με την γυναίκα μου που είναι πιο κλειστή και μαζεμένη. Είναι μία γυναίκα έξω καρδιά, που ξέρει πότε να μιλήσει και τι να πει και είναι πάντα σ3ξυ αλλά με τόση διακριτικότητα που δεν την λες καν προκλητική. Σε αντίθεση με την γυναίκα μου που είναι μία κοινή, κοπέλα της ηλικίας της.
Γρήγορα ήρθαμε πιο κοντά. Αυτή βέβαια με αντιμετώπιζε και με αντιμετωπίζει μέχρι και σήμερα σαν τον άντρα της κόρης της, αλλά ήταν πάντα εκεί για μένα, κάθε φορά που μαλώναμε με την κόρη της, λειτουργούσε σαν πυροσβεστήρας ενώ πολλές φορές με στήριζε και μου έριχνε δίκιο.
Η γυναίκα μου στο μεταξύ εξαιτίας της εγκυμοσύνης της και στην συνέχεια εξαιτίας του ότι έγινε για πρώτη φορά μαμά έγινε μίζερη. Συνεχώς παραπονιόταν για το παιδί, είχε άγχος, την έπιαναν κρίσεις πανικού. Στην πεθερά μου έβρισκα το απάγκιο μου.
Με έκανε να γελάω και να περνάω όμορφες στιγμές μαζί της με τον πιο φυσικό τρόπο. Δεν άργησα να την ερωτευτώ. Στην αρχή προσπαθούσα να μην δώσω συνέχεια. Να το βγάλω από το μυαλό μου. Ένα νεογέννητο παιδί στο σπίτι και μία γυναίκα που μ’ αγαπάει και σίγουρα η πεθερά μου δεν θα άλλαζε την οικογένειά της για κανέναν.
Όντως αγαπάει πολύ τον άντρα της, από ότι έχουμε συζητήσει. Μέχρι που κάποια στιγμή μέθυσα λίγο παραπάνω και παραλίγο να της την πέσω. Όταν συνειδητοποίησα τι πήγα να κάνω, τρόμαξα με τον εαυτό μου. Ξεκίνησα να λέω στην γυναίκα μου πως ίσως ήρθε ο καιρός να φύγουμε πάλι από την Ελλάδα.
Στην χώρα που ζούσαμε είχαμε καλύτερες δουλειές με καλύτερους μισθούς και εκεί είναι όλοι οι φίλοι μας. Προσπαθούσα να την πείσω ότι προσπαθώ να διασφαλίσω ένα καλύτερο μέλλον για το παιδί μας, ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούσα να τρέξω, να κρυφτώ.
Όμως εκεί γλυκάθηκε στην Ελλάδα, με τους γονείς της και τους παιδικούς της φίλους και δεν θέλει να φύγει ξανά. Μου έλεγε πως τόσα και τόσα παιδιά ζουν και μεγαλώνουν εδώ και είναι μία χαρά και πως μεγαλώνοντας το παιδί αν θέλει μπορεί να φύγει.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Η πεθερά μου είναι κάθε μέρα μέσα στο σπίτι, οι γονείς μου δεν ζουν και κάθε Κυριακή τρώμε όλοι μαζί με τα πεθερικά μου. Στο μεταξύ επειδή έχω απομακρυνθεί από αυτήν κάνει παράπονα στην κόρη μου ότι έχω χαθεί και να περάσω από το σπίτι να πιούμε έναν καφέ αυτή και ο άντρας της. Δεν ξέρω πως να την αποφύγω.