Η Γροιλανδία, το μεγαλύτερο νησί του κόσμου, αν και κυρίως καλύπτεται από πάγο στο νότιο άκρο ανάμεσα στα στενά φιόρδ, διαθέτει… λίγο πράσινο.
Μια κοιλάδα μήκους περίπου 15 χιλιομέτρων φιλοξενεί το μοναδικό φυσικό δάσος της Γροιλανδίας. Η κοιλάδα Qinngua προστατεύεται από ψηλά βουνά που με τη σειρά τους την προστατεύουν από τους κρύους ανέμους ώστε να μην εισέλθουν στο εσωτερικό της. Η θάλασσα στο σημείο αυτό απέχει 50 χιλιόμετρα, γεγονός που δημιουργεί ένα πιο ζεστό κλίμα σε σχέση με το υπόλοιπο νησί, που το καθιστά ευνοϊκότερο για την ανάπτυξη των δέντρων.
Η έλλειψη ισχυρών ανέμων επιτρέπει στα δέντρα αφενός να επιβιώνουν και αφετέρου να στέκονται ευθεία. Μερικά μάλιστα φτάνουν σε ύψος ακόμα και τα 6-8 μέτρα. Συνολικά, πάνω από τριακόσια είδη φυτών ευδοκιμούν στην κοιλάδα Qinngua.
Παλαιότερα, όταν η Γροιλανδία είχε πολύ θερμότερο κλίμα τα δέντρα και τα φυτά ήταν πολύ πιο διαδεδομένα από ότι σήμερα. Οι επιστήμονες διεξάγοντας έρευνες σε βάθος ακόμα και δύο χιλιομέτρων στους παγετώνες της Γροιλανδίας έχουν ανακαλύψει υπολείμματα αραχνών, εντόμων και πεταλούδων, γεγονός που υποδηλώνει ότι ορισμένες περιοχές της νότιας Γροιλανδίας θα πρέπει να ήταν ένας… παράδεισος πριν από μισό εκατομμύριο χρόνια.
Σήμερα, η Γροιλανδία διαθέτει μία από τις χαμηλότερες βιοποικιλότητες στον κόσμο. Υπάρχουν μόνο 700 είδη εντόμων στο νησί έναντι ενός εκατομμυρίου που βρίσκονται στον υπόλοιπο κόσμο. Παρόλο που η θάλασσα γύρω από τη Γροιλανδία είναι πλούσια σε ζωή, τα χερσαία θηλαστικά της είναι πολύ περιορισμένα. Ανάμεσά τους βρίσκονται η πολική αρκούδα, οι τάρανδοι, η αρκτική αλεπού, ο αρκτικός λαγός και κάποια είδη αρουραίων. Η ποικιλία των φυτών είναι ακόμη μικρότερη, με μόνο 500 περίπου είδη να επιβιώνουν, με τα συνηθέστερα να είναι οι λειχήνες, τα βρύα και τα φύκια.