«Δημιούργησε κάποιες πρωτότυπες κινήσεις που μπορεί να είναι ίσως αστείες ή διασκεδαστικές για άλλους, αλλά για εμάς, ουσιαστικά εκπροσώπησε το breaking και το hip hop» δήλωσε ο Martin Gilian, ο επικεφαλής κριτής breaking στους Ολυμπιακούς Αγώνες
Η Ρέιτσελ Γκαν έφτασε στο Παρίσι ως ανταγωνιστική αθλήτρια του breakdance με ενθουσιασμό για το ντεμπούτο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Γκαν, γνωστή και ως B-girl Raygun ή απλά Raygun, είναι μια 36χρονη λέκτορας πανεπιστημίου από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας, η οποία ισορροπεί την καθημερινή της δουλειά με την καριέρα της στο breakdance, συμμετέχοντας σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο.
Πρόσφατα, αυτό την οδήγησε μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, όπου 32 αθλητές, γνωστοί ως B-boys και B-girls, διαγωνίστηκαν για πρώτη φορά στους Αγώνες.
Και στην Place de la Concorde το Σάββατο, η Raygun, ντυμένη με την πράσινη και χρυσή φόρμα της Αυστραλίας, παρουσίασε μερικές από τις κινήσεις της σε τρεις μάχες: ένα άλμα καγκουρό, ένα κύλισμα προς τα πίσω και διάφορες στρεβλώσεις του σώματός της ενώ ήταν ξαπλωμένη ή σερνόταν στο πάτωμα.
Δεν κατάφερε να καταγράψει ούτε έναν πόντο στις μάχες της εναντίον της Logistx των ΗΠΑ, της Syssy της Γαλλίας και της Nicka της Λιθουανίας, χάνοντας 18-0 σε κάθε περίπτωση.
Τα σχόλια που ακολούθησαν στο διαδίκτυο δεν ήταν απολύτως ευγενικά για τις επιδόσεις της Raygun.
Ένας χρήστης στο X, παλαιότερα γνωστό ως Twitter, αποκάλεσε τα προγράμματά της «ξεκαρδιστικά γελοία», ενώ ένας άλλος διερωτήθηκε πώς έφτασε ως εδώ. Ακόμη και η τραγουδίστρια Adele βρήκε χρόνο από τη συναυλία της στο Μόναχο για να αναρωτηθεί αν το όλο θέμα ήταν «αστείο», προσθέτοντας ότι ήταν «το καλύτερο πράγμα που συνέβη στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Αλλά η Ρέιγκαν είναι απολύτως σοβαρή.
Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Macquarie του Σίδνεϊ, τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν το breaking, τον χορό του δρόμου και την κουλτούρα του χιπ-χοπ, ενώ η διδακτορική της διατριβή επικεντρώθηκε στη διασταύρωση του φύλου και της κουλτούρας του breaking στο Σίδνεϊ.
Έχει εκπροσωπήσει την Αυστραλία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2021 και το 2022 πριν κερδίσει μια θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες μέσω του πρωταθλήματος Ωκεανίας πέρυσι.
«Όλες οι κινήσεις μου είναι αυθεντικές» δήλωσε η Raygun μετά τον αγώνα στο Παρίσι.
«Η δημιουργικότητα είναι πολύ σημαντική για μένα. Βγαίνω εκεί έξω και δείχνω την καλλιτεχνικότητά μου. Κάποιες φορές, αυτή μιλάει στους κριτές και κάποιες άλλες όχι. Κάνω τα δικά μου και αυτό αντιπροσωπεύει την τέχνη. Αυτό είναι το ζητούμενο».
Πολλοί έσπευσαν να υπερασπιστούν τις ερμηνείες της Αυστραλής ως μοναδικές και δημιουργικές, παρά το γεγονός ότι δεν ανταμείβονται απαραίτητα από τους κριτές.
«Το θέμα είναι η πρωτοτυπία και το θέμα είναι να φέρεις κάτι νέο στο τραπέζι και να εκπροσωπήσεις τη χώρα ή την περιοχή σου» δήλωσε ο Martin Gilian, ο επικεφαλής κριτής breaking στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γνωστός και ως MGbility.
«Αυτό ακριβώς έκανε η Raygun, εμπνεύστηκε από το περιβάλλον της, το οποίο σε αυτή την περίπτωση, για παράδειγμα, ήταν ένα καγκουρό … Δημιούργησε κάποιες πρωτότυπες κινήσεις που μπορεί να είναι ίσως αστείες ή διασκεδαστικές για άλλους, αλλά για εμάς, ουσιαστικά εκπροσώπησε το breaking και το hip hop. Προσπαθούσε να είναι πρωτότυπη και να φέρει κάτι νέο στο τραπέζι. Από τη δική μας οπτική γωνία, αυτό δεν ήταν κάτι πραγματικά σοκαριστικό».
Ο Σεργκέι Νιφόντοφ, γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας DanceSport, δήλωσε ότι «ανησυχεί» από την ανταπόκριση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσθέτοντας: «Αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει στον κόσμο μας. Κάτι πηγαίνει λάθος».
Η Γκαν άρχισε να χορεύει ανταγωνιστικά στα μέσα της δεκαετίας του ’20, έχοντας μεγαλώσει ασκώντας άλλες μορφές χορού, όπως ballroom, jazz, tap και hip-hop.
Στο Παρίσι αναμετρήθηκε με B-girls που είχαν τη μισή της ηλικία, εξηγώντας πως ήταν μια «καταπληκτική εμπειρία» και «προνόμιο να έχω αυτή την ευκαιρία».
Αυτό φάνηκε με βάση την άφιξή της στην τελετή λήξης της Κυριακής, όπου έλαβε τεράστια υποστήριξη από συμπαίκτες και υποστηρικτές κατά τη διάρκεια μιας αυτοσχέδιας παράστασης στο δρόμο.
«Αν δεν γνωρίζετε την ιστορία της Ρέιτσελ, το 2008, κλειδώθηκε σε ένα δωμάτιο κλαίγοντας επειδή συμμετείχε σε ένα ανδροκρατούμενο άθλημα ως η μόνη γυναίκα, και χρειάστηκε πολύ θάρρος για να συνεχίσει και να αγωνιστεί για την ευκαιρία της να συμμετάσχει σε ένα άθλημα που αγαπούσε» δήλωσε στους δημοσιογράφους η Άννα Μιρς, πρώην επαγγελματίας ποδηλάτης και chef de mission της Αυστραλίας.
«Αυτό την οδήγησε στο να κερδίσει την ολυμπιακή πρόκριση για να βρεθεί εδώ στο Παρίσι. Είναι η καλύτερη breakdancer, γυναίκα, που έχουμε στην Αυστραλία … Έχει εκπροσωπήσει την Ολυμπιακή ομάδα, το Ολυμπιακό πνεύμα, με μεγάλο ενθουσιασμό και μου αρέσει απόλυτα το θάρρος της. Αγαπώ τον χαρακτήρα της και νιώθω μεγάλη απογοήτευση για την επίθεση που δέχτηκε»
Το Breaking εμφανίστηκε στους δρόμους της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1970 και έκτοτε έχει αυξήσει τη δημοτικότητά του σε ολόκληρες τις ΗΠΑ αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Ξεκίνησε ως μια μορφή δημιουργικής έκφρασης μεταξύ της μαύρης και της λατινοαμερικάνικης νεολαίας και θεωρείται ένα από τα βασικά στοιχεία του χιπ-χοπ, μαζί με το ραπ, το DJing και την τέχνη του γκράφιτι.
Αν και πολλοί δεν θεωρούν το breaking αυστηρά ως άθλημα, αλλά περισσότερο ως καλλιτεχνική έκφραση, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) αναζητούσε τρόπους για να προσελκύσει νεανικό κοινό στους Αγώνες, προσθέτοντας το skateboarding, την αθλητική αναρρίχηση και το surfing στο Ολυμπιακό πρόγραμμα.
Ωστόσο, το breaking δεν θα διεξαχθεί στους Αγώνες του 2028 στο Λος Άντζελες, και παραμένει ασαφές αν το άθλημα θα επιστρέψει ποτέ σε μελλοντικούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Πηγή: CNN