Έκαναν λαμπόγυαλο το γραφείο του – «Θα σου δώσουμε να φας τον όρκο του Ιπποκράτη», του είπε η αναρχική ομάδα
Σε ιατρείο στο Κολωνάκι εισέβαλαν μέλη του Ρουβίκωνα τα οποία προκάλεσαν υλικές ζημιές, προπηλάκισαν τον ιδιοκτήτη ιατρό, ενώ κατέγραψαν με κάμερα το περιστατικό, αναρτώντας το στο Διαδίκτυο.
Αφορμή της πράξης τους, όπως καταγγέλλουν, η απαίτηση του γιατρού να πάρει φακελάκι από ασθενή ο οποίος διαβιεί με επιδόματα.
Στην ανακοίνωση τους, αναφέρουν:
«Υπάρχουν πολιτικές παρεμβάσεις που χωρίς την αναλυτική τους επεξήγηση χάνουν το περιεχόμενό τους. Το να επιτεθείς σε έναν «γιατρό» που εκβιάζει με την ζωή του ασθενή του για να πληρωθεί είναι μια πράξη που τα λόγια έχουν λίγα να της προσφέρουν. Μιλάει μόνη της.
Επιτιθόμαστε, με μεγάλη προθυμία είναι η αλήθεια, σε ένα αυτοαποκαλούμενο «γιατρό», τον Γ.Θ. Ο άνθρωπος αυτός πιάστηκε να δέχεται φακελάκι από έναν προλετάριο για να τον χειρουργήσει. Και μάλιστα έναν άπορο ασθενή, που ζούσε με επιδόματα και από τον οποίο είχε ήδη πάρει φακελάκι χιλιάδων ευρώ στην πρώτη του επέμβαση. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του θράσους αυτού του τύπου, αρνιόταν να εξετάσει καν τον ασθενή αν πρώτα δεν πληρώνονταν ενώ του ζήτησε να του δώσει το ίδιο το επίδομα που λάμβανε για να επιβιώσει.
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι το θράσος του είναι δικαιολογημένο. Απειροελάχιστοι έχουν πιαστεί ποτέ από το κράτος για μια τέτοια πρακτική. Δεν είναι μόνο ότι εντελώς δικαιολογημένα ένας που κινδυνεύει θανάσιμα η ζωή ή δική του ή κάποιου οικείου του δεν θα την θέσει σε πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο ρισκάροντας μια καταγγελία όταν η κλεψύδρα μετράει αμείλικτα. Είναι πάνω από όλα ότι κάτι τέτοιοι τύποι που παρασιτούν στην επιβίωση του καθένα και της καθεμιάς, αποτελούν μέλος της κοινωνικής ελίτ. Η ανώτερη «μεσαία τάξη» χαίρει κι αυτή της ασυλίας και των αβάτων που χαίρουν και τα άλλα τμήματα της ελίτ. Το φακελάκι είναι μια ημινομιμοποιημένη πραγματικότητα, που όλοι την ξέρουν, όλοι πληρώνουν, και που μια στο τόσο κάποιος την πατάει. Ήταν απλά γκαντέμης ο Θ.
Αλλά όχι και τόσο άτυχος. Η αλληλοπροστασία των προνομιούχων είναι το φάρμακο για τους άτυχους από αυτούς. Πιάστηκε με τα χρήματα στα χέρια, έπαιξε στα ζάρια τον θάνατο ενός αδύναμου και είναι μια χαρά έξω από την φυλακή συνεχίζοντας το «λειτούργημά του». Να θυμίσουμε τι έπαθε μια καθαρίστρια που πλαστογράφησε πτυχίο δημοτικού για να ζήσει τα παιδιά της; Για όσους αναρωτιούνται τι σημαίνει «ταξική δικαιοσύνη» αυτό ακριβώς σημαίνει: η καθαρίστρια για ένα πλαστό χαρτί φυλακή κι ο μεγαλογιατρός που εκβίασε με θάνατο έξω. Τόσο απλά.
Ως Ρουβίκωνας έχουμε ξαναπαρέμβει για το θέμα με εκείνον τον ανεκδιήγητο γιατρό Χαρίτο. Μετά από αυτόν οι κρατικές υπηρεσίες είχαν και καλά ‘’κινητοποιηθεί’’ για το θέμα. Φυσικά τίποτα δεν έγινε.
Και πάλι σταγόνα στον ωκεανό είναι αυτό που κάνουμε. Αλλά χωρίς φιλοδοξίες να «λύσουμε» το θέμα, τουλάχιστον στέλνουμε ένα μήνυμα. Η βάση μπορεί να σηκώσει χέρι. Υπάρχουν και άλλες ‘’ατυχίες’’ που μπορούν να βρουν ένα τέτοιο παράσιτο όπως ο Θ. πέρα από το να βρεθεί ένας τόσο απελπισμένος ασθενής να τον καταγγείλει.
Για άλλη μια φορά να πούμε ότι όπως και σε άλλα κοινωνικά πεδία, έτσι και σε αυτό της περίθαλψης υπάρχουν δύο στρατόπεδα που χωρίζονται με ηθικά, πολιτικά και ταξικά σύνορα. Από την μία γιατροί που στέκονται στο πλευρό των ανθρώπων, γιατροί που αγωνίζονται για καλύτερη υγεία για όλους, γιατροί που πληρώνονται ψίχουλα. Από την άλλη, οι τύποι που θεωρούν ότι τους χρωστάει ο κόσμος, αντικοινωνικά στοιχεία για τα οποία η δημόσια ξεφτίλα είναι το ελάχιστο που τους αξίζει.
Εμείς στο όνομα πρώτα από όλα του εαυτού μας ως άνθρωποι της βάσης απαντάμε σε μια πρόκληση που μας αφορά. Δεν περιμένουμε από το σύστημα να υπονομεύσει τον εαυτό του. Κάνουμε το λίγο που μπορούμε. Αλλά το λίγο είναι περισσότερο από το τίποτα».